Maak favoriet
Het is zwart / wit en bibbert. . .
Zondagmorgen..puber gaat naar beneden en ziet in het halletje bij de achterdeur een zwart / witte kat. De kat is bang, kan de uitgang niet meer vinden, en springt wanhopig tegen het raam van de achterdeur op. Natuurlijk zonder succes.
Op dat moment sta ik onder de douche, dus puber Lees verder
Zondagmorgen..puber gaat naar beneden en ziet in het halletje bij de achterdeur een zwart / witte kat. De kat is bang, kan de uitgang niet meer vinden, en springt wanhopig tegen het raam van de achterdeur op. Natuurlijk zonder succes.
Op dat moment sta ik onder de douche, dus puber kan me niet waarschuwen. Als ik even later ben ik klaar ben met douchen, en naar mijn slaapkamer wil lopen, zie een van onze katten op de trap zitten en heel geïnteresseerd naar beneden kijken. Blijkbaar hebben we weer ongewenst kattenbezoek, dus ik loop in badjas de trap af om de indringer te verjagen. Beneden aangekomen zie ik wèl al onze vier katten, maar geen vreemdeling. Toch staren onze katten nieuwsgierig naar de achterdeur, daar moet toch iets aan de hand zijn. Ik open de tussendeur, en zie niks bijzonders. Dan kijk ik in de (schone!) kattenbak die daar staat, en zie een zwart / witte kat, die bijna zit te trillen van angst. Het is een langharige pluizenbol, die ik wel vaker gezien heb: in het huis van onze buren! Blijkbaar is Pluis naar buiten geglipt, want normaal gesproken mag hij niet naar buiten en ziet hij de wereld alleen vanachter glas.
Op dat moment ben ik dus gekleed in badjas en fraaie tulband, en om het geheel compleet te maken trek ik mijn schoenen er bij aan om de buren te waarschuwen. Ik bel bij de buren aan maar zoals ik al verwachtte wordt de deur niet opengedaan, het is immers zondagmorgen, en nog maar net 9 uur. . Dus ik loop maar weer terug naar huis om een briefje te schrijven, en dat in de bus te gooien.
Even later zie ik dat ik blijkbaar toch iemand uit bed heb gebeld; de voordeur staat open! Het is één van de dochters des huizes, die me in haar t-shirt en bijzonder pikant ondergoed begroet, en vervolgens verschrikt mijn verhaal aanhoort. Ze legt uit dat er de vorige avond een verjaardag was gevierd, dat in de drukte de deur even heeft open gestaan, en dat Pluis toen waarschijnlijk de pootjes heeft genomen. Impulsief wil ze direct met me mee naar buiten lopen, maar op mijn aandringen trekt ze toch maar even een jas aan over haar luchtige outfit; het is immers nog steeds geen zomer en bovendien zou ze met haar blote billen best wat bekijks kunnen trekken. Even later haalt ze haar (luid protesterende) pluizebol uit de kattenbak, en neemt ze 'm weer mee naar huis, en mijn kattenbende haalt weer opgelucht adem.
197 keer bekeken
Maak favoriet
Een dapper man
Een dapper man. Klein tussen de grote lakens, volop humor en vriendelijkheid. Met smaak at hij de meegebrachte Turkse pizza, een tractatie na vele ziekenhuismaaltijden.
Na jaren van ziekte, nierspoelingen en dagelijkse doses medicijnen, had hij een gedeelte van zijn voet moeten missen. En daarmee was het nog niet klaar. Lees verder
Een dapper man. Klein tussen de grote lakens, volop humor en vriendelijkheid. Met smaak at hij de meegebrachte Turkse pizza, een tractatie na vele ziekenhuismaaltijden.
Na jaren van ziekte, nierspoelingen en dagelijkse doses medicijnen, had hij een gedeelte van zijn voet moeten missen. En daarmee was het nog niet klaar.
De artsen raadden hem een ingrijpende operatie aan, zijn beide benen zouden er nu af moeten. Hij was al jaren ziek geweest, en zag zoiets niet zitten. Daarbij; die operatie zou geen garantie voor de toekomst geven. De kans zou bestaan dat hij binnenkort, en dan zonder zijn beide benen, zou komen te overlijden.
Hij koos voor het alternatief. Hij wilde een waardig einde, in het land waar hij eens geboren was. De arts veronderstelde nog drie weken levenstijd. Voor zijn vertrek heb ik afscheid van hem genomen. Het voelde heel vreemd voor me, iemand te zien die redelijk gezond lijkt, terwijl hij me zelf op dat moment vertelde dat hij er over een aantal weken niet meer zou zijn. Ik had verdriet om wat er komen ging, terwijl ik hem enorm dapper en wijs vond om zijn besluit.
Een week later vertrok hij, samen met zijn vrouw en dochter, om zijn laatste tijd in zijn geboorteland Indonesië door te brengen. Gekleed in zijn vroegere uniform van de luchtvaartmaatschappij waarvoor hij gewerkt had, liggend als first-class reiziger. Hij genoot er van.
In zijn geboorteplaats leefde hij op. Hij bezocht de plekken waar hij vroeger graag kwam, zocht vroegere vrienden op en genoot van gerechten zoals hij die lang niet meer gegeten had. Het werd een bijzondere tijd.
Ongeveer drie maanden later is hij overleden; oom Brian is niet meer. Een dapper man is uitgestreden.
194 keer bekeken
Maak favoriet
Aandacht. . .
Pubermeisje vertrouwde me iets toe; ze had het idee dat haar iets oudere zus dingen deed die niet in de haak waren. Zus had een bijverdienste, ze las de boeken die een vroegere buurman geschreven had en maakte dan vervolgens een recensie voor hem. Daarmee verdiende ze wat geld, en Lees verder
Pubermeisje vertrouwde me iets toe; ze had het idee dat haar iets oudere zus dingen deed die niet in de haak waren. Zus had een bijverdienste, ze las de boeken die een vroegere buurman geschreven had en maakte dan vervolgens een recensie voor hem. Daarmee verdiende ze wat geld, en ging daarvan uit, in hetzelfde stadsdeel als waar de schrijver woonde. En na het uitgaan was het vaak te laat om nog naar huis te fietsen, dus bleef ze bij de schrijver slapen.
Vroeger, toen het gezin nog bij elkaar was, woonden ze op twee-hoog boven de schrijver. De man was al bejaard, maar bleef schrijven zoals hij dat sinds zijn jonge jaren al deed. Hij schreef ook weleens iets voor de moeder van de meiden, als uiting van zijn warme gevoelens voor haar.
De vader van het gezin was ernstig ziek, en had niet veel tijd meer. En de meiden streden om zijn aandacht, die ze van hun moeder zeker niet kregen. Want moeder zat in het café. Of bij de buurman.
Pubermeisje wist niet wat ze met de situatie aan moest. De instantie die hun wettelijke vertegenwoordiger was zou hiervan moeten weten. Maar de iets oudere zus zou haar zulke klikspanerij beslist niet in dank afnemen. Want zij was van mening dat ze met haar 15 jaar oud genoeg was om te bepalen wat ze deed.
Ik ben het niet met de zus eens. Maandag, als mijn contactpersoon bij de instantie weer present is, ga ik hier melding van maken. Als het om onschuldige logeerpartijtjes zou gaan, zou de schrijver beter moeten weten.
Overigens staan er op de website van de schrijver véle recensies. Maar geen enkele van de iets oudere zus.
196 keer bekeken