Maak favoriet
Zomerzon - verteld door oma
Neef trouwde een jongedame, een flinke meid die voorzichtig haar eerste stappen richting onze familie zette. Op haar linker bovenarm prijkte een stoere driemaster, die ze in haar jongere jaren in dronkenschap had laten vereeuwigen. Ze was wat stevig van postuur; zelf schatte ze haar gewicht ergens tussen de 150 Lees verder
Neef trouwde een jongedame, een flinke meid die voorzichtig haar eerste stappen richting onze familie zette. Op haar linker bovenarm prijkte een stoere driemaster, die ze in haar jongere jaren in dronkenschap had laten vereeuwigen. Ze was wat stevig van postuur; zelf schatte ze haar gewicht ergens tussen de 150 en 200 kilo. Alles was enorm aan haar; haar buik, haar borsten, haar billen. De driemaster ving meer wind in de zeilen dan ooit.
Haar voorzichtigheid liet ze snel varen, en naarmate ze zich nestelde in haar veilige haven werd ze meer en meer een verschijning waaraan men niet voorbij kon gaan. Ze was nog jong, en wilde dingen doen die volgens haar bij haar leeftijd hoorden. Ze droeg veel make-up, besteedde aandacht aan haar uiterlijk, en liep graag in een kort rokje te paraderen. Ze koos voor roze, lekker fel! En zo'n elastisch ontwerp paste immers altijd.
Toen neef en zijn vrouw eens bij oma langskwamen, en deze net van plan was te gaan winkelen, wilden de jongelui graag mee. Daar liep ze dan in de zomerzon, tussen het winkelend publiek. Op haar pumps, met frisse kleurtjes in haar gezicht, en in haar lichtgevend-roze lapje elastiek dat nauwelijks haar volumptieuze bilpartij bedekte. Ze genoot van de blikken, die zij zag als bewonderend. Haar vrouwelijk ego werd gestreeld, ze was een ware attractie in het drukke winkelcentrum. Mensen hielden zelfs stil voor haar, om wat langer te kunnen blijven kijken.
Oma liet haar maar voorgaan, en hield enige afstand.
205 keer bekeken
Maak favoriet
"On the tenth day. . . "
"On the tenth day of Christmas,
my sweetheart came to me
"
Eigenlijk gaat dit over de eerste kerstdag, èn de tweede. En uiteindelijk ook nog een derde. Wat ik bedoel is de komst van mijn kanjer, mijn sweetheart die onlangs achttien jaar is geworden.
Achttien jaar geleden was het op de Lees verder
"On the tenth day of Christmas,
my sweetheart came to me
"
Eigenlijk gaat dit over de eerste kerstdag, èn de tweede. En uiteindelijk ook nog een derde. Wat ik bedoel is de komst van mijn kanjer, mijn sweetheart die onlangs achttien jaar is geworden.
Achttien jaar geleden was het op de eerste kerstdag dat hij zich al aankondigde. Ik zou toen bij mijn ouders gaan eten, en onderweg daarheen voelde ik een fikse spanning in mijn buik. Daar aangekomen bleek dat die spanning gewoon de eerste weeën waren. Maar het bleef redelijk rustig, ik kon gewoon nog bij m'n ouders eten, en liep daarna het stukje weer terug naar huis.
Die avond gingen de contracties in een wat steviger tempo door, wat maakte dat ik niet aan slapen toekwam. De volgende dag werd het weer wat heviger, en ik verwachtte dat ik een kerstkindje zou krijgen. Het was tenslotte al tweede kerstdag.
Eigenlijk zou ik die avond van de tweede kerstdag weer bij mijn ouders eten, maar ik was duidelijk niet meer in staat over straat te gaan. Daarom belde ik ze op, om af te zeggen. Ze besloten prompt om dan maar naar mij toe te komen; mijn ouders en oma met haar hondje. Het werd een aparte situatie in mijn woonkamer, mijn ouders en oma zaten met elkaar te praten, terwijl ik op mijn knieën zat bij de salontafel, met m'n handen op de tafel steunde om de weeën goed op te vangen. Door al het gebabbel had niemand in de gaten dat oma's hondje steeds vrolijk over mijn kuiten heen dartelde, zijn scherpe nageltjes in mijn vlees prikkend. En doordat ik bezig was met pijnlijke weeën, kon ik geen woord uitbrengen om het beestje weg te jagen. Toen na een poosje de pijn zakte, vroeg ik ze op dwingende toon of ze het kleine keffertje bij me weg wilden houden, omdat ik bezig was een kind te krijgen. Je moet blijkbaar méér doen dan je bijna hyperventilerend puffen om aandacht te krijgen. Natuurlijk bracht dat wel een reactie teweeg, en de rest van de avond zat het hondje bij oma. Waar kleine hondjes horen trouwens.
Later op de avond was het echt zover, en liet de verloskundige een ambulance komen, om mij naar het ziekenhuis te brengen. In de ambulance kreeg ik een groot laken over me heen gedrapeerd. Normaal zou dit een groen laken zijn, maar nu was het rood. Volgens de ambulance-personeel speciaal omdat het kerst was. Ik wist, al puffend, niet zeker of ik me nou vereerd moest voelen, om domweg in de maling werd genomen.
Uiteindelijk was het op zondag 27 december, om 01.15u dat mijn zoon werd geboren. En hij is beslist mijn true love.
On the tenth day of Christmas,
my true love sent to me
Ten lords a-leaping,
Nine ladies dancing,
Eight maids a-milking,
Seven swans a-swimming,
Six geese a-laying,
Five golden rings,
Four calling birds,
Three French hens,
Two turtle doves,
And a partridge in a pear tree.
207 keer bekeken
Maak favoriet
"On the ninth day. . . "
"On the ninth day of Christmas,
my sweetheart came to me
"
Een sweetheart in de meest vriendelijke zin van het woord is voor mij een aardige man uit Duitsland. Hij is yogaleraar, heeft vriendelijke ogen die je steevast liefdevol aankijken, een baard en snor die beiden al bijna hun kleur verloren Lees verder
"On the ninth day of Christmas,
my sweetheart came to me
"
Een sweetheart in de meest vriendelijke zin van het woord is voor mij een aardige man uit Duitsland. Hij is yogaleraar, heeft vriendelijke ogen die je steevast liefdevol aankijken, een baard en snor die beiden al bijna hun kleur verloren hebben, en is volledig in het wit gekleed, compleet met tulband op het hoofd. Was hij niet reeds getrouwd, en was hij 20 jaar jonger, had ik me bij wijze van spreken dood gevochten voor 'm.
Vorig jaar ontmoette ik hem voor het eerst, toen ik samen met een groep mensen bij hem ging logeren. Eigenlijk had ik hem twee maanden daarvoor al kunnen ontmoeten, hij kwam toen lesgeven aan de groep waar ik deel van uit maak(te), maar juist die les was ik afwezig. Ik hoorde daarna al van de anderen dat ik zo'n leuke les gemist had. En zodra ik deze man ontmoette, toen ik Duitsland, wist ik precies wat ze bedoelden. Hij beweegt zich door een wolk van liefde, heeft een charisma om bij weg te smelten, en heeft zodra hij met je spreekt àlle aandacht voor je.
Die eerste dag werd besloten met een yogales, en daarbij hoorde ook het zingen van een aantal mantra's. Bij een van die mantra's had ik moeite met de tekst, de vierde regel kon ik steeds maar niet onthouden. En zelfs wanneer ik die regel voor me op papier had, en 'm intussen om me heen hoorde, kon ik 'm niet uitspreken. Dit had niets met uit het hoofd leren te maken, dit was een duidelijke blokkade. En daar wilde ik graag vanaf, dus ik besloot deze leraar te vragen wat de betekenis was van deze Indiase woorden. Hij besloot me het antwoord te geven door de hele mantra in het Duits te zingen, zodat ik het beter kon begrijpen. Ik versta immers beter Duits dan Indiaas. Terwijl hij zichzelf begeleidde met z'n gitaar zong hij de tekst, en er werd me al iets duidelijk. Daarna vertaalde hij alles in het Engels, en zei me dat de zin "Saadh janaa kai sang bhavajal taari-an", die voor mij onuitspreekbaar leek betekende dat er altijd een vorm van redding, begeleiding, en ondersteuning voor me zal zijn, en ik er dus feitelijk nooit alleen voor zou komen te staan. In de bekende vertalingen staat dat overigens beschreven als "In the company of the holy, we are carried across the terrifying world ocean". Voor mij was dit een hart-opener, en ik was hem dankbaar voor de hulp die hij me hiermee gegeven had. Alweer een bewijs dat die zin klopt!
De volgende morgen werd deze mantra weer gezongen, en nu had ik geen enkele moeite meer met de vierde regel. Na afloop bedankte ik hem nogmaals voor zijn uitleg van de avond ervoor, en vertelde hem dat ik de vierde regel nu moeiteloos kon zingen. Hij keek me stralend aan, en liet me met een "Wahe Guru!" weten dat hij hier heel blij mee was. Is hij een sweetheart of niet? Voor mij zeker!
On the ninth day of Christmas,
my true love sent to me
Nine ladies dancing,
Eight maids a-milking,
Seven swans a-swimming,
Six geese a-laying,
Five golden rings,
Four calling birds,
Three French hens,
Two turtle doves,
And a partridge in a pear tree.
204 keer bekeken
Maak favoriet
Stoere verleidingsaktie
Een poosje geleden ging ik uit met een vriendin, we waren in een Braziliaans cafe met natuurlijk veel ZuidAmerikaanse muziek. Erg gezellig en leuk, en het werd nog gezelliger toen we twee jonge mannen tegenkwamen die wel zin hadden in een praatje en een dansje. Toen het tijd werd om Lees verder
Een poosje geleden ging ik uit met een vriendin, we waren in een Braziliaans cafe met natuurlijk veel ZuidAmerikaanse muziek. Erg gezellig en leuk, en het werd nog gezelliger toen we twee jonge mannen tegenkwamen die wel zin hadden in een praatje en een dansje. Toen het tijd werd om naar huis te gaan stond de muziek nog behoorlijk hard, waardoor ik niet kon horen wat mijn vriendin aan een van de heren vroeg. Ik zag aan zijn gezicht dat er iets mis ging, maar wist nog niet wàt. De twee mannen gingen duidelijk in overleg, en ik voelde een rare spanning in de lucht hangen, iets was er niet oke.
Omdat we toch zo weg moesten en ik duidelijk buiten dit gesprek viel, besloot ik dat het een prima moment was om even naar het toilet te gaan. M'n vriendin ging ook, en vertelde me daar dat ze hem gevraagd had of hij met haar mee naar huis wilde. Echt, ik heb stomverbaasd naar haar staan kijken, vroeg me werkelijk af of ze wel helemaal lekker was. Ze had notabene nog maar net kennis gemaakt! Maar ze was zo vol enthousiasme dat ik maar niks zei, en trok me even terug in het toilet. Toen we even later beiden weer terugkwamen in het feestgedruis, waren de heren verdwenen. . .
Met diezelfde vriendin heb ik ook eens een heel leuk gesprek gehad met de man die daar in de garderobe werkte. Na een poosje kwam het gesprek op relaties. Ineens ging de garderobeman op z'n knieën, en begon tegen m'n vriendin te praten. Ik zag dat aan en voelde de bui al hangen. . Plots stond hij weer op, want er wilde iemand langs ons lopen. Hij hield de voorbijganger aan, en vroeg hem er even bij te blijven om getuige te zijn. De voorbijganger vond het wel best, hij bleef wel even staan. De garderobeman ging weer op zijn knieën, en vroeg mijn vriendin ten huwelijk. Ze moest lachen, en zei heel eerlijk "Nee, sorry". Garderobeman stond weer op, zei "Ik moest het toch even weten", hij bedankte de voorbijganger die daarna weer verder liep, en ons gesprek ging door alsof er nooit iets gebeurd was.
199 keer bekeken