Maak favoriet
Verwenweekend,
Vrijdag is het zover,
dan ga ik, op uitnodiging van mijn
allerliefste vriendje,
samen met hem
een weekend weg.
Aangezien ik me al een prinsesje voel,
als ik bij de kapper zit,
kunnen jullie je voorstellen,
hoe het voelt,
als je samen,
3 nachten,
in een huisje gaat vertoeven,
met een Lees verder
Vrijdag is het zover,
dan ga ik, op uitnodiging van mijn
allerliefste vriendje,
samen met hem
een weekend weg.
Aangezien ik me al een prinsesje voel,
als ik bij de kapper zit,
kunnen jullie je voorstellen,
hoe het voelt,
als je samen,
3 nachten,
in een huisje gaat vertoeven,
met een bubbelbad, een afwasmachine,
een combimagnetron,
een jaccuzi in de tuin,
een zonnenhemel in het huisje.
Het gevolg zal wel zijn,
dat wij,
volkomen gerimpeld, en gebruind,
terug zullen komen,
maar wat een genot.
Na 6 jaar volcontinu,
de zorg voor mijn 3 puberende pubers,
zorgt hij, dat er ook tijd komt voor mij.
Een beetje verlegen, dat iemand,
dit voor mij regelt,
maar ook een hele diepe dankbaarheid
en acceptatie, dat ik het niet allemaal,
meer alleen meer hoef te doen.
Mijn leven is nog steeds niet gemakkelijk,
maar wel een heeeeeeeel stuk zonniger,
sinds ik deze man ontmoet heb.
Ik ga genieten deze dagen, van hem
en van alles wat hij voor mij geregeld heeft.
Dank je wel lieve Cor.
Dit wilde ik even met jullie delen.
Liefs,
171 keer bekeken
Maak favoriet
Er zijn soms van die dagen, dat het niet wil, gewoon niet.
Vandaag was zo'n dag, heel goed begonnen, maar toen. . . . . . .
Wist niet precies wat mijn taak was en dwarrelde, zoals ik dat kan,
daar helpen en daar helpen, maar. . . . vergeten, Lees verder
Er zijn soms van die dagen, dat het niet wil, gewoon niet.
Vandaag was zo'n dag, heel goed begonnen, maar toen. . . . . . .
Wist niet precies wat mijn taak was en dwarrelde, zoals ik dat kan,
daar helpen en daar helpen, maar. . . . vergeten, of eigenlijk niet weten,
wat mijn taak was.
Ben een uitzendkracht, maar soms gaan ze er van uit, dat je alles al weet.
Dat maakt mij uitermate onzeker, en het gevolg is, dat ik slecht presteer.
Heb me door verschillende mensen, verschillende kanten op laten sturen,
maar de conclusie blijft, dat mijn eigen werk niet goed gedaan was.
En dat voelt behoorlijk . . piep. . . . .
Van een onzeker mens, word ik dan een nog onzekerder mens,
grrrrrrrrrrrrrrrrrrrr.
Morgen gaat het goed komen, dat hoop ik in ieder geval.
Werken met hele sterke persoonlijkheden, blijft moeilijk voor mij,
twijfel altijd aan mezelf.
Wilde dit gewoon even met jullie delen.
Voelt gewoon . . . . om je zo klein te voelen en zo aan jezelf te twijfelen.
171 keer bekeken
Maak favoriet
Mijn vriendje zit in het vliegtuig terug van Egypte en ik ben onrustig,
we kennen elkaar nog niet zo lang en dan heb je een week, alleen maar sms contact.
Zondag gaan we naar Parijs, een paar dagen slenteren, verliefd zijn, dingen zien,
samen slapen, vrijen en genieten, voor mij, Lees verder
Mijn vriendje zit in het vliegtuig terug van Egypte en ik ben onrustig,
we kennen elkaar nog niet zo lang en dan heb je een week, alleen maar sms contact.
Zondag gaan we naar Parijs, een paar dagen slenteren, verliefd zijn, dingen zien,
samen slapen, vrijen en genieten, voor mij, voor het eerst weg zonder kinderen.
Pfffff, onrust allom!
Allemaal leuk, maar toch!
Dit weekend vrede gesloten en dingen afgesloten met mijn ex-vriendje, overigens wel
het liefste ex-vriendje die er is, met wie ik al een hele tijd geen relatie meer had,
maar nog wel een verbintenis, heel veel gepraat, gehuild en gelachen.
Duidelijkheid voorop!
Ondertussen zal mijn lieve, oh zo lieve vriendje, heeeeeeel ver weg.
Zaterdag werd er een mega bos bloemen, met bonbons op een stok, bezorgd.
Zó lief en attent, maar vindt hij mij na zijn vakantie nog net zo lief, leuk en mooi,
als vóór zijn vakantie.
De vraag komt bij me op, of ik zo'n mooie man wel waard ben, ik, moeder van 3
puberende pubers, een weliswaar gezellig, warm, huishouden, waar iedereen welkom is,
maar wel, een huishouden van Jan Steen.
Dus toch maar opruimen, na een dag werken, maar waar te beginnen?
Gevoel van tekortkoming, dat ik niet alles op een rijtje heb, onzekerheid,
kortom, Anoukepouk in de dop, smile.
Wetend, dat hij niet komt om een opgeruimd huis te zien, maar mij,
de vrouw op wie hij verliefd is geworden, maar. . er zijn grenzen en
mijn huis(houden) overschrijdt dat in alle opzichten.
Dan maar beginnen met mijn bed verschonen, liggen we morgen in ieder geval
in een schoon bed, maar misschien, en waarschijnlijk ook belangrijker, mijn rust vinden,
zodat ik kan genieten van zijn thuiskomst.
Waarschijnlijk weer te open, maar wilde jullie laten delen van mijn geluk, overigens
heb ik deze, galante, gevoelige, lieve man, ontmoet via NS!!!!!!
Liefs,
Anoukepoukie
171 keer bekeken
Maak favoriet
Rust
Kan niet slapen en na een paar uur woelen kruip ik uit mijn mandje en log in op ns.
Na 5 minuten hoor ik gestommel en komt mijn Anoukie slaapdronken uit haar mandje, murmelt iets, pakt een fleecedeken en gaat daarmee op de bank liggen en slaapt gewoon verder, ze Lees verder
Kan niet slapen en na een paar uur woelen kruip ik uit mijn mandje en log in op ns.
Na 5 minuten hoor ik gestommel en komt mijn Anoukie slaapdronken uit haar mandje, murmelt iets, pakt een fleecedeken en gaat daarmee op de bank liggen en slaapt gewoon verder, ze voelt kennelijk mijn onrust. Een van mijn katten volgt haar en kruipt er gezellig bij. Een zacht gesnurk vult de stilte in mijn, normaal gesproken, tamelijk luidruchtige / roerige door pubers bevolkte woning, begeleidt de stilte, die ik nodig heb in deze, wat onrustige tijden.
Denk na over mijn rol als enige opvoeder, liefde, vergeving, verdraagzaamheid, empathie, emoties, wel of niet gewenst.
Mijn hond tilt zijn kop op en kijkt me aan, zovan, fijn dat je er bent, maar wat doe jij hier op dit tijdstipl
Besef me dat ik niet alles goed kan doen, dat ik niet iedereen tevreden kan stellen, en dat dat misschien wel oke is,
Dingen die niet goed gaan, een huishouden van Jan Steen, maar wel een huishouden waar liefde heerst en iedereen welkom is.
Mijn eigen rol in de nare dingen, die ik me heb laten gebeuren, misschien wel door mijn zachtheid en empathie, die ik toch voor geen goud wil missen.
Blijdschap over het feit, dat 2 van mijn kinderen, die suicidale neigingen hadden het nu goed doen.
Verdriet over hun vader, die zegt dat het niet meer onze kinderen zijn, maar mijn kinderen, en van zijn verantwoordelijkheid van hen afwil.
Onzekerheid over mijn sollicitatie voor een nieuwe baan, waar ik leiding moet geven aan 3 mensen, geheel nieuw voor mij.
Tevredenheid over het(gedeeltelijk) accepteren van mijn ziekte Fibromyalgie.
Ontevredenheid over het feit, dat ik nog steeds over mijn grenzen heen ga. en dat ik mensen wegduw, die me te na komen, omdat ik het gevoel heb, dat het teveel is, wat ik te bieden heb.
Blijheid over mijn optimisme en gevoel voor humor, die me al door heel veel ellende hebben heen gesleept.
Dankbaarheid voor 3 gezonde kinderen.
Dankbaar dat al mijn emoties er mogen zijn.
Dankbaar voor de mensen, die door mijn buitenkant heen kunnen kijken en toch blij zijn met wat ze zien.
Blij met alle lieve mensen op ns, die me heel onverwachts een lief berichtje sturen.
Deze opsomming her lezend, heb ik heel veel om dankbaar voor te zijn,
Lieve, twinkelende groet aan jullie allen.
Liefs,
Claartje
.
167 keer bekeken