Maak favoriet
Pipi Langkous gehalte
Ik zeg wel eens dat mijn leven een hoog Pipi Langkous gehalte heeft en dat wil ik wel even uitleggen. Een van de uitspraken van Pipi waar ik me altijd aan opgetrokken heb is: 'Ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het wel kan'. Het volwassen Lees verder
Ik zeg wel eens dat mijn leven een hoog Pipi Langkous gehalte heeft en dat wil ik wel even uitleggen. Een van de uitspraken van Pipi waar ik me altijd aan opgetrokken heb is: 'Ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het wel kan'. Het volwassen worden draagt in onze maatschappij verantwoordelijkheden met zich mee, bepaald gedrag kan niet meer omdat het als kinderachtig, te risicovol of onacceptabel wordt beschouwd. Sommige dingen kunnen ook echt niet, maar veel dingen zijn ook door de maatschappij of door onszelf opgelegde grenzen. Kortom, we leven vaak zoals "het hoort".
Pipi Langkous staat een beetje voor: wars van sociale conventies, wars van wat zou moeten, de moed hebben om te doen wat jou energie geeft en durven dromen en fantaseren. Dit is wat ik mijn hele leven al gedaan, ik heb me soms willen houden aan conventies en degelijk sociaal passend gedrag, maar altijd kwam de opstandige Pipi Langkous in mij wel weer naar boven. Waarom zou ik dingen niet mogen of kunnen doen als ik er niemand kwaad mee berokken, omdat het ongewoon is of niet gepast? Omdat het niet bij mijn sociale status zou passen of bij mijn man zijn? Dit zijn allemaal dingen waar ik me altijd weinig aangetrokken heb, het maakt mij niet uit wat anderen voor oordeel of vooroordeel hebben, ik bewijs wel het tegendeel.
Ik voel mij op en top een heteroseksuele man, maar dat houdt toch niet in dat ik geen dingen mag doen die de meeste mensen als typisch vrouwelijk bestempelen. Dan loop je het risico dat er een vooroordeel ontstaat dat je misschien wel homoseksueel bent (wat mij echt wel eens is overkomen) en dat is voor veel mannen al een goede reden om sommige dingen niet te doen. Ik vind het heel normaal om homoseksuele vrienden op de wang te kussen bij een begroeting, net als ik zou doen bij vrouwelijke vriendinnen. Ik heb mijn hele leven al de typisch man en vrouw zaken genegeerd, ik geloof dat iedereen gewoon moet doen wat zijn gevoel en interesses ingeeft en daarbij niet over sekse specifieke dingen moet hoeven nadenken. Ik vind vrouwen prachtige wezens en geloof ook heilig in verschillen tussen geslachten die ik vaak ook erg prettig vind, maar ik bestrijd dat mogelijkheden en kansen verschillend mogen of moeten zijn.
Ja, ik ben vaak wars van sociale conventies, maar ik heb ook een aantal uitvindingen op mijn naam staan die voortkomen uit dit wars zijn en anders denken. Ik heb heel vaak meegewerkt aan nieuwe technische ontwikkelingen, juist omdat ik anders dacht. Ik heb een groot aantal schitterende verhalen van dingen die ik meegemaakt heb in mijn leven, meestal omdat ik open stond voor dingen en omdat ik de stijfkoppigheid had om iets anders te doen. En ja, veel keurig nette mensen hebben daar wel een oordeel over, maar ik leef niet voor hen, ik leef mijn leven voor mijzelf. Natuurlijk wil je niet een sociale outcast zijn, ook ik pas me wel een beetje aan, ik vind dat ik een goede baan nodig heb om mijn leven en al mijn hobby's en belangstellingen te bekostigen. Maar ik werk wel om te leven en leeft niet om te werken.
Ik wil op mijn sterfbed terug kunnen kijken op een rijk leven en vooral geen spijt willen hebben van dingen die ik NIET gedaan heb. Op deze wijze leven is niet altijd de gemakkelijkste wijze van leven, soms sta je alleen en ben je alleen wanneer je je eigen eigenwijze weg gaat, maar ook dat hoort er soms bij. Maar de grens tussen compleet je eigen ding doen en je wens om ook sociale contacten te hebben en een sociaal leven is iets wat je zelf altijd kunt bepalen en bijstellen. Maar zo gauw je er teveel over gaat nadenken leg je jezelf al weer beperkingen op, het blijft een gulden middenweg waarbij je jezelf het gelukkigst voelt en vaak sluit het ene het andere helemaal niet uit. Mijn enige advies aan anderen is dan ook: "leef je leven, geniet er van en denk soms even als Pipi". Capre diem, C'est la vie en La dolce vita.
117 keer bekeken
Maak favoriet
Patchouli
Er zijn veel geuren die ik erg lekker vind zoals: Musk, Sandalwood, Opium, maar mijn favoriete geur is nog steeds Patchoeli. Ik heb Patchoeli wierook, Patchoeli badolie en Patchoeli etherische olie. Het is een heel indringend luchtje en niet iedereen is er zo gecharmeerd van. Patchoeli is een inheemse plant Lees verder
Er zijn veel geuren die ik erg lekker vind zoals: Musk, Sandalwood, Opium, maar mijn favoriete geur is nog steeds Patchoeli. Ik heb Patchoeli wierook, Patchoeli badolie en Patchoeli etherische olie. Het is een heel indringend luchtje en niet iedereen is er zo gecharmeerd van. Patchoeli is een inheemse plant van India, Indonesië en de Filipijnen en werd in de flowerpowerperiode onder andere gebruikt om de geur van cannabis te verdoezelen. Het heeft dus nog een beetje de associatie met de hippie cultuur. Mijn voorliefde voor deze geur komt ook uit mijn puberteit toen ik in de jaren 70 van de vorige eeuw, nog in de naweeën van de hippie tijd leefde en meisjes regelmatig Patchoeli als parfum op hadden.
In deze periode viel ik nogal op de hippie meisjes en het luchtje van Musk en Patchoeli waren daarmee onlosmakelijk verbonden. Ik praat dan over de jaren 70 van de vorige eeuw, toen de wereld nog vol veranderingen en kansen was. Ook ik was jong en naïef en hoewel naïviteit tegenwoordig in een slecht daglicht staat, staat het je wel toe om te dromen, te hopen en te genieten. Mensen die totaal niet naïef zijn en door de wol geverfd, assertief en realistisch zijn, missen ook vaak de grote dromen en het onbevangen kunnen genieten. Ik heb zelf heel erg gemerkt dat hoe meer ik 'volwassen' deed en hoe meer ik 'verantwoordelijk' was en hoe meer ik overtuigd raakte dat de wereld slecht was en ten alle tijden er op uit was je wat aan te doen, zodat je altijd op je hoede moest zijn, hoe meer ik het vermogen om te genieten van het leven kwijt raakte.
Nu weet ik dat ik liever een optimist ben die af en toe ongelijk heeft dan een pessimist die altijd gelijk heeft. Hou ouder ik word, hoe meer ik me realiseer wat echt belangrijk is in dit leven. En dat is geen geld, macht, dure spullen, status en aanzien maar liefde en oprechte vriendschap en het vermogen om heel naïef van dingen te kunnen genieten en nog te durven dromen. Doen wat je zelf leuk vindt en je niet laten leven door wat je denkt dat anderen vinden en denken. Billy Joel bezong het mooi in zijn nummer 'My life' 'het maakt me niet meer uit wat je zegt, dit is mijn leven, ga maar door met jouw eigen leven en laat me met rust!'
Voor mij is Patchoeli het luchtje wat voor altijd verbonden is aan zorgeloosheid en een beetje naïef genieten van het leven, en dat zal ook wel zo blijven. Ik koester het en blijf er van genieten, het helpt me de wereld soms even achter me te laten en alles even los te laten. In een warm bad met zelfgemaakte Patchoeli badolie kan ik nog even zorgeloos wegdromen. En nog steeds heeft een vrouw met het luchtje Patchoeli als parfum een bepaalde uitwerking op mij en een gezamenlijk voorkeur voor dit luchtje is als een eerst stap naar verbinding. Dit was een soort van ode aan het luchtje Patchoeli.
groet, Hein.
474 keer bekeken
Maak favoriet
Het gaat niet zoals ik het wil
Ik schrijf al bijna twintig jaar weblogs op mijn eigen site, ik vind het leuk om een aantal hier ook te delen.
In basis wilde ik gewoon iemand om van te houden en iemand die onvoorwaardelijk van mij hield, een warm nest, vrienden en vriendinnen en harmonie. Ook hierin moest Lees verder
Ik schrijf al bijna twintig jaar weblogs op mijn eigen site, ik vind het leuk om een aantal hier ook te delen.
In basis wilde ik gewoon iemand om van te houden en iemand die onvoorwaardelijk van mij hield, een warm nest, vrienden en vriendinnen en harmonie. Ook hierin moest ik ervaren dat het leven andere plannen met mij had. Mijn grootste probleem was dat ik opgegroeid was met het idee van de maakbare wereld en het maakbare zelf. Krampachtig probeerde ik dit ook te bereiken om er telkens maar weer achter te komen dat de maakbaarheid van alles erg tegenvalt. Als een enorme spons nam ik alle kennis in mij op, psychologie, filosofie, wetenschap, op allerlei wijze probeerde ik de wereld en het leven te doorgronden en naar mijn hand te zetten. Uiteindelijk veroorzaakte een dieptepunt in mijn leven het inzicht.
De maakbaarheid van het leven en van jezelf is een enorme onwaarheid die ook enorm veel verzet, verdriet en depressies veroorzaakt. Het grootste probleem waar de huidige mensheid mee kampt is: "het gaat niet zoals ik het wil";. Dit veroorzaakt verzet, waarom gaat het wel altijd zoals anderen het willen maar amper zoals ik het graag wil? Dit verzet veroorzaakt stress, verdriet, angst, woede, onmacht en kan het levensgeluk enorm verzieken. Waarom gaat het niet zoals de meeste mensen het graag willen? Omdat het een natuurwet is dat dit niet mogelijk is. Een grote sterke boom die zich verzet tegen een storm zal uiteindelijk knakken maar het buigzame riet slaat even neer en veert weer op.
Wij mensen zijn een klein onderdeel van een heel groot geheel en dat geheel is alles bepalend. Wij zijn niet willoos en stuurloos, maar onze invloed op alles wat er gebeurd is kleiner dan we vaak inschatten. Het is de kunst om wendbaar te zijn (tegenwoordig heet dit agile) korte doelen te stellen en uzelf telkens weer aanpassen en nieuwe omstandigheden. Daarbij kunt u gewoon uzelf blijven, u hoeft niet iemand anders te worden om zaken eens anders aan te pakken. Door het verzet op te geven en telkens weer uw weg te vinden en de steeds veranderende wereld om u heen, zult u merken dat het leven een stuk prettiger kan worden. Dit klinkt eenvoudig maar dat is het vaak niet. Ook ik merk nog steeds dat er verzet in mij zit, maar ik realiseer me terdege dat dit komt omdat het niet gaat zoals ik het graag wil. Met deze kennis ben ik dan wel in staat om dit weer om te denken, nieuwe wegen te proberen en nieuwe kansen te ontdekken.
Ik ben nog steeds een bevlogen mens, ik onderzoek nog steeds graag de minder gebaande wegen, maar kan nu begrijpen dat het gaat zoals het gaat en komst zoals het komt. Ik kan me verzetten en vechten tegen de bierkaai of mij aanpassen en binnen de kansen toch mijn eigen weg te vinden. Ik probeer hier een balans te vinden waarbij ik mij prettig voel. Ik heb nog steeds mijn idealen maar heb wel geleerd om op tijd los te laten, mij los te maken van mensen die mij ongelukkig (willen) maken en te kiezen voor mijn eigen weg in een steeds veranderende wereld. Het gaat niet zoals ik het graag wil is vaak het grootste probleem en wendbaarheid en aanpassingsvermogen is meestal de oplossing, Carpe Diem,
181 keer bekeken
Maak favoriet
Speelsheid
Veel mensen nemen het leven en zichzelf veel te serieus. Vaak zijn stress en zich niet echt gelukkig voelen het gevolg en proberen deze mensen zich vaak heel erg vast te houden aan vaste patronen en regels en “hoe het hoor”. Wanneer u het leven en de wereld van regeltjes Lees verder
Veel mensen nemen het leven en zichzelf veel te serieus. Vaak zijn stress en zich niet echt gelukkig voelen het gevolg en proberen deze mensen zich vaak heel erg vast te houden aan vaste patronen en regels en “hoe het hoor”. Wanneer u het leven en de wereld van regeltjes om uw heen niet meer zo serieus neemt valt bijna alles weg. De angst voor het leven, voor de dood, voor de liefde en u kunt ineens met een vrij gevoel leven.
Als kind zijn we meestal naïef, onbevangen en speels en meestal ook domweg gelukkig en zorgeloos. Als kind zagen we niet zoveel belemmeringen, we onderzochten alles en zeker als puber onderzochten we de grenzen van het toelaatbare en genoten we van onze onbevangenheid. Hoe ouder we worden en onze naïviteit en onbevangenheid kwijtraken en het “serieuze” volwassen leven beginnen met alle regeltjes en plichten, hoe meer raken we vaak ook ons vermogen om zorgeloos te genieten en domweg gelukkig te zijn kwijt. Maar ook door tegenslagen en bedrog kunnen we steeds voorzichtiger worden en ook onze onbevangenheid kwijtraken.
Meestal zien we als beeld van een verantwoordelijke volwassene een ernstige, keurig, hardwerkende persoon die niet teveel rare dingen doet en die de sociale rol die hem of haar toebedeeld is serieus uitvoert. Even uit de band springen mag wel maar dan wel gepland (zoals een vakantie of een feestje) en binnen de algemeen aanvaardbare grenzen. De verveling die vaak toeslaat compenseert men vaak met nog meer luxe, het kopen van spullen, nog duurdere vakanties en nog meer werken want dat alles moet wel betaald worden. Welkom in de gouden kooi. Maar eerlijk is eerlijk, ook bij spirituele mensen zie ik de drang (en soms stress) om aan alle (soms ongeschreven regels) van de groep waar ze bij willen horen te voldoen.
Vaak is een heftige levenservaring zoals een bijna dood ervaring, het verliezen van een partner of goed vriend of alles kwijtraken een aanleiding om na te gaan denken over de werkelijke zin van het leven. Ook ik ben een paar keer uit mijn comfortzone geduwd door diverse levensgebeurtenissen en ik ontdekte dat veel dingen die ik voor zekerheden aangenomen had, helemaal niet zo zeker waren. Ik ontdekte dat de bekende zin “freedom is just another word for nothing left to lose” erg waar was, op de momenten dat ik alles kwijt leek te zijn, voelde ik mij ook het meest vrij. Maar ook het overlijden van een paar goede vrienden die nog zoveel plannen voor later hadden, was een waardevolle levensles.
Het leven is zelden zo serieus als we denken en wanneer we dat inzien, beloont het leven ons met steeds meer gelegenheden om te kunnen genieten en weer speels en onbevangen te kunnen zijn. Wanneer u het juk van de verplichtingen en doen zoals het hoort kunt afschudden en u uzelf weer het recht geeft om speels te kunnen zijn, verdwijnt veel stress, angst en onzekerheid. De belangrijkste boodschap is, leef nu en stel niet uit tot later, laat u niet belemmeren door wat anderen zeggen of vinden en volg uw eigen passie. Voor mij is speelsheid ook erg aantrekkelijk, speelse mensen genieten meer, zijn vaak ook in staat om andere mensen hierin mee te nemen en hebben vaak een meer opwindende persoonlijkheid.
Ik probeer zelf ook speels te blijven, de bekende spreuk “we stoppen niet met spelen omdat we oud worden, we worden oud omdat we stoppen met spelen!” is heel waar. Ik doe geen onverantwoordelijke dingen, ik zorg goed voor mijn dierbaren, maar ik trek me weinig aan van wat mensen van mij vinden en volg mijn eigen passies en doe de dingen die ik leuk vind. Ik kan slecht tegen mensen die mij regels op willen leggen en mede daarom kan ik slecht tegen dominant gedrag. Maar ook indirect dominant gedrag, bijvoorbeeld door emotionele manipulatie wil ik nooit meer accepteren. Ik wil het leven beleven en nu genieten en speels blijven en vooral op mijn sterfbed geen spijt hebben van dingen die ik nog had willen doen. Cest la vie.
Tot schrijfs, Hein Pragt.
355 keer bekeken