Maak favoriet
Hoogfunctionerend autistisme
Ieder mens is uniek en bijzonder en heeft zijn of haar sterke en minder sterke punten, ik ben nog nooit iemand tegengekomen die perfect is. De een heeft wat minder gekkigheid dan de ander maar ik denk nog vaak aan de poster uit de jaren 70 waarop stond: “Ooit een Lees verder
Ieder mens is uniek en bijzonder en heeft zijn of haar sterke en minder sterke punten, ik ben nog nooit iemand tegengekomen die perfect is. De een heeft wat minder gekkigheid dan de ander maar ik denk nog vaak aan de poster uit de jaren 70 waarop stond: “Ooit een normaal mens ontmoet? En… beviel het?”. Ik hou persoonlijk wel van wat mensen die niet zo gangbaar en conventioneel zijn, ik ben zelf ook niet erg gangbaar en conventioneel. Om maar met de deur in huis te vallen, ik ben hoogfunctionerend autistisch (HFA) en dat houdt in dat ik een autistisch brein heb maar ook een hoog IQ waardoor ik geleerd heb om het autisme zeer goed te maskeren. Je zult dus aan een HFA persoon niet snel merken dat hij of zij autistisch is.
Door een redelijk hoog IQ kunnen mensen met HFA sociaal gepast gedrag leren en zo vrij “normaal” over te komen. Als kind gaat dat natuurlijk niet zo goed en ben je vaak een beetje een zonderling maar gaandeweg je leven leer de persoon met HFA zich heel goed aan te passen. Toch blijft het hoofd autistisch en draait het permanent overuren, wat bij een ander mens vanuit empathie komt, dat komt bij iemand met HFA uit het hoofd, ook net zo goed bedoeld en vanuit een goed hart, maar het is voor iemand met HFA extreem vermoeiend. Soms vragen mensen: “ben jij autistisch, maar je ziet er helemaal niet autistisch uit?”. En dat gaat voor de meeste mensen met HFA op.
Ik noemde mijzelf vroeger “licht autistisch” omdat er nog steeds een stigma van “stoornis” hangt rond autisme. Veel mensen met hoogfunctionerend autisme kunnen zeer goed carrière maken en komen ook op hoge sociale posities voor. Ook ik heb altijd een goedbetaalde baan gehad en dat heb ik nog steeds. Toch hebben mensen met HFA een aantal eigenschappen die hun leven en hun levensgeluk behoorlijk kunnen belemmeren. Voor mensen met HFA moet alles in hun hoofd altijd kloppen, tegenstrijdigheden worden als zeer storend ervaren. Dit is een van de redenen waarom ik bijvoorbeeld niet kan liegen of onwaarheden kan vertellen, dit zou een inconsistentie in mijn hoofd veeroorzaken die een soort kortsluiting zou veroorzaken.
Ook hebben mensen met HFA veel moeite om mensen in te schatten, lichaamstaal, sarcasme en hints te herkennen en politieke spelletjes en slechte bedoelingen te doorzien. Ze zijn dus vaak heel gevoelig voor misbruik en manipulatie, zeker wanneer dit heel subtiel gebeurt. Dit is één van mijn grote valkuilen geweest in mijn leven. Door de jaren ben ik wel veel wijzer geworden maar het heeft ook de nodige spontaniteit gekost. Veel mensen met HFA zijn ook eerlijk, betrouwbaar, loyaal, zorgzaam en intelligent maar dit is vaak ook hun grootste valkuil, ze zijn vaak ook een beetje naïef helaas. Mensen met HFA zijn vaak levenslustige mensen met een zeer brede belangstelling.
In liefdesrelaties ben ik soms wat onzeker geworden omdat er redelijk vaak misbruik is gemaakt van mijn HFA karakter en omdat ik best veel moeite had om mijn grenzen te bewaken. Dit maakt het ook wel moeilijk om weer een liefdesrelatie aan te gaan omdat ik iemand nodig heb die mij vertrouwen geeft. Voor mij is vertrouwen ook dat iemand mij accepteert zoals ik ben en geen misbruik maakt van mij en dat dit wederzijds is. Ik heb redelijk goed leren leven met mijn HFA en ik leer nog steeds, ik ben blij dat de opvatting van een “stoornis” wat is herzien en dat het gewoon als een bijzonder karakter gezien kan worden. Met HFA is zeer goed te leven, maar het is niet altijd even makkelijk, maar zo heeft bijna iedereen een verhaal, dit is het mijne.
780 keer bekeken
Maak favoriet
Unalome
Ik vind veel symbolen erg mooi, zeker om de achterliggende betekenis en één van deze symbolen is de Unalome. Ik heb dan ook een Unalome in combinatie met een Lotusbloem op mijn rechter onderarm laten tatoeëren. Voor ik in ga op de betekenis van de Unalome wil ik toch even Lees verder
Ik vind veel symbolen erg mooi, zeker om de achterliggende betekenis en één van deze symbolen is de Unalome. Ik heb dan ook een Unalome in combinatie met een Lotusbloem op mijn rechter onderarm laten tatoeëren. Voor ik in ga op de betekenis van de Unalome wil ik toch even iets vertellen over mijn hoogfunctionerend autisme (HFA). Ja, ik heb een autistische brein en als kind was dat wel erg duidelijk, maar omdat mensen met HFA vaak hoog intelligent zijn leren ze gaandeweg het leven om zich zo “normaal” te gedragen dat de meeste mensen het niet merken. Desondanks hebben ze wel een paar eigenschappen van HFA die ze niet zo goed kunnen verbergen zoals: extreme eerlijkheid en rechtvaardigheidsgevoel, niet goed kunnen omgaan met manipulatie, sarcasme en cynisme maar ook een enorme creativiteit en een enorme belangstelling voor veel verschillende zaken. Zo heb ik veel interesse in wetenschap, muziek, filosofie, volkerenkunde, psychologie, cultuur en spiritualiteit en weet ik dit allemaal te combineren. Ik geloof ook in non dualisme en dat voegt alles wel samen.
Dit bepaalde ook mijn voorkeur voor het Unalome symbool. De Unalome is een oosters (sommige bronnen geven aan een boeddhistisch) symbool die een spiraal en / of een zigzaglijn voorstelt die eindigt in een rechte lijn, soms met één of drie punten daarboven. De vorm van de Unalome staat voor het kronkelige levenspad dat elk mens aflegt tijdens zijn of haar leven. Eerst zoekt men nog alle uitersten op en kronkelt de lijn ver naar links en rechts, uiteindelijk gaat de zigzaglijn over een rechte lijn die aangeeft dat men uiteindelijk de verlichting, wijsheid, rust en stabiliteit vindt. De drie puntjes staan voor levenswijsheid, inzicht en verlichting, soms staat er ook één enkele stip aan het einde van de tatoeage, dan is de betekenis van de stip het einde van het leven, het moment dat we vervagen. Ik heb er ook een Lotusbloem bij staan die staat voor de (weder) geboorte en de dood.
Ik heb op mijn eigen website de betekenis en herkomst van meer dan 850 symbolen staan waarvan vele ook een diepere spirituele betekenis hebben. Mijn leven heeft zich zeker in de vorm van de Unalome bewogen, ik ben tussen mijn achttiende en vierentwintigste beroepsmusicus geweest in diverse bands, ik heb daarna een poging gedaan zo conventioneel mogelijk te leven, goedbetaalde innovatieve baan, trouwen en kinderen krijgen, scheiden, weer trouwen, nog een leuke dochter krijgen en weer scheiden. Er zat beweging genoeg in het leven en nog steeds wel genoeg, maar wel veel stabieler. De goede baan en het eigen thuis en financiële zekerheid en emotionele stabiliteit is nog steeds aanwezig dus ik nader wel een zekere vorm van Nirvana.
Desondanks wens ik niet volgens conventies te leven en volg ik mijn eigen levensfilosofie. De Unalome is één van mijn vier tatoeages, die elk een deel van mijn levensfilosofie vertegenwoordigen. Ik heb ze laten tatoeëren om ze echt te verankeren, dit gaat ook nooit meer veranderen. Het fijne van ouder worden is dat je steeds beter weet wat je wilt en ook wat je vooral niet wilt en dat het ook steeds makkelijker is om “nee” te zeggen. Ik denk dat ik uiteindelijk de verlichting, wijsheid, rust en stabiliteit zal vinden, maar hoop ook dat er af en toe iemand om de hoek komt die me even weer in het avontuur trekt. Want voor mij blijft het leven, beleven. Carpe Diem.
440 keer bekeken
Maak favoriet
Vrije wil?
Ik heb mij al lang geleden verdiept in het non dualisme en één van de dingen waar ik me bij spirituele verlichting niet zo mee kon verenigen was het afwezig zijn van vrije wil. Voor iemand zoals ik waarbij logica belangrijk is en alles moet kloppen in zijn hoofd, was Lees verder
Ik heb mij al lang geleden verdiept in het non dualisme en één van de dingen waar ik me bij spirituele verlichting niet zo mee kon verenigen was het afwezig zijn van vrije wil. Voor iemand zoals ik waarbij logica belangrijk is en alles moet kloppen in zijn hoofd, was er enige weerstand tegen dit concept. Maar aangezien ik ook heel geïnteresseerd ben in onze hersenen en alles wat zich daarin afspeelt, lees ik ook veel van prof. Swaab, de bekende arts, neurobioloog en hersenonderzoeker, die ook meer en meer de overtuiging heeft dat vrije wil niet bestaat. Niet vanuit spirituele grondslag, maar als hersenonderzoeker. Sindsdien ben ik ook over in het kamp van “vrije wil bestaat niet”.
Vanuit mijn werk is het grappig dat wanneer hiervoor wetenschappelijk bewijs zou komen, ons hele wetboek van strafrecht herschreven zou moeten worden, omdat deze nog steeds uitgaat van of opzettelijk of niet toerekeningsvatbaar. Wanneer niemand vrije wil zou hebben, dan zou iedereen niet toerekeningsvatbaar zijn. Er zijn nog wel een aantal andere leuke zaken te bedenken die qua rechtssysteem ineens heel anders komen te liggen. Ik mag deze graag wel eens voorleggen aan mensen die discussiëren over wel of niet vrije wil.
Deze week nog had ik met mijn puberdochter een gesprek over vrije wil of niet en zij kon het niet geloven en zat onmiddellijk in de weerstand. Het heerlijke argument van “dan kan ik dus achterover gaan zitten en niks meer doen” kwam weer voorbij, wat ik bij iedereen hoor die in de weerstand zit. “ja, dat zou je kunnen doen als je onderbewustzijn dat zou willen, maar ik denk dat er vanzelf weer nieuwe dingen op zouden poppen uit je onderbewustzijn die je weer iets zouden laten doen!”, zei ik.
Mijn moeder, die inmiddels al vele jaren overleden is, zei altijd tegen mij: “het komt zoals het komt en het gaat zoals het gaat”, en dat was eigenlijk de hele essentie van verlichting. Accepteren dat alles gebeurt zoals het zou moeten gebeuren en dat je denkt dat je invloed kunt uitoefenen (omdat je ego dat denkt) maar dat alles eigenlijk gewoon gaat zoals het komt. Ons grootste lijden komt door verzet, het niet kunnen of willen accepteren dat het leven gewoon gaat zoals het gaat. Wanneer ik wel eens weerstand voel dan probeer ik te ontdekken waar dit verzet nou vandaan komt.
Het leven is een stuk eenvoudiger wanneer je het verzet los kunt laten en kunt genieten van wat er wel is. Onze invloed op de wereld om ons heen is niet erg groot, maar wanneer je goed doet, komt dit ook vaak wel weer naar je terug. Een paar maanden geleden werd mijn buurman en goede vriend ongeneselijk ziek en in de laatste weken van zijn leven hebben we elke dag nog even gepraat met elkaar. Hij zei “ik heb een goed leven gehad en neem met een gerust hart afscheid van dit leven. ”. Het was vaak niet gegaan zoals hij bedacht had, maar het was altijd wel weer goed gekomen.
Wanneer het mijn tijd is wil ik ook graag zo gaan, tot die tijd wil ik van het leven genieten in alle facetten die voor mij open staan. Ik realiseer me dat ik dat niet kan afdwingen, dat ik niets te willen heb, maar dat ik alles wat er nog komt moet omarmen. En soms dan duikt het gevoel van verzet nog wel eens op, maar dat gaat ook vanzelf weer over. “Het komt zoals het komt en het gaat zoals het gaat”, bedankt mam.
697 keer bekeken
Maak favoriet
Ik wil geen boomer zijn!
Een tijdje geleden ging ik samen met mijn dochter van 17 naar een voorstelling hier in het theater en de artieste had het een tijdje over boomers. Naderhand vroeg mijn dochter waarom ik mijn hand niet opgestoken had bij de vraag wie zich een boomer voelde en ik zei dat Lees verder
Een tijdje geleden ging ik samen met mijn dochter van 17 naar een voorstelling hier in het theater en de artieste had het een tijdje over boomers. Naderhand vroeg mijn dochter waarom ik mijn hand niet opgestoken had bij de vraag wie zich een boomer voelde en ik zei dat ik mij helemaal geen boomer voelde, daar was ze het niet helemaal mee eens. Het is goed dat het woord boomer nu in het woordenboek staat dan hebben we een goede definitie: “persoon, m. n. van gevorderde leeftijd, met ouderwetse denkbeelden of conservatieve opvattingen, synoniem fossiel”. Deze veelal door millennials geuite kreet ‘OK Boomer!’ is een effectieve manier gebleken om de generatie babyboomers (geboren tussen 1946 en 1960) de mond te snoeren. Nu ben ik 1959 geboren en zou ik dus technisch gezien nog een babyboomer zijn. Maar ook jongeren gebruiken onderling het woord boomer maar dan meer in de betekenis van “sukkel”. Dit maakt voor mij dat het woord boomer en erg negatieve betekenis heeft gekregen.
Mocht ik technisch gezien nog net in de leeftijdsgroep vallen, aan de andere definities wil ik niet voldoen. Ik vind niet dat ik er ouderwetse denkbeelden op na houd of dat ik conservatieve opvattingen heb, dit is ook iets waar ik mij helemaal niet in kan vinden. Ik probeer juist altijd open te staan voor alle nieuwe ontwikkelingen op technisch maar ook op sociaal gebied. Ik hou juist niet van conservatieve standpunten, ik geloof nog steeds in de toekomst en de ontwikkeling. Vroeger was niet alles beter, integendeel. En ja, ik weiger aan mijn leeftijd te voldoen, in mijn hoofd ben ik nog steeds een jongeman met veel ideeën en veel levenslust. Het enige wat me soms een beetje remt is mijn licht vorm van autisme.
“Hoe type jij een berichtje op de telefoon?” zei mijn dochter, en ik liet zien hoe ik met mijn wijsvinger een berichtje type. Zij deed het even voor met beide duimen en zei: “zie je wel boomer!”. De term boomer is dus wel echt een uitdagende en licht beledigende term richting oudere mensen, net zo als “ouwe” en “bejaarde”, dit zijn ook termen die ik niet graag hoor. Deze nacht droomde ik dat ik op een nachtelijk feest ergens buitenaf was met veel mensen en dat ik op een snelle motor richting huis ging, toen ik wakker werd moest ik er smakelijk om lachen. Ook mijn brein wil zich bewijzen als geen boomer.
Ik ben wie ik ben, ik ben een jonge oudere man met een open geest die een poging doet om de moderne wereld nog een beetje bij te houden. Ik Google wel even als ik weer een letter bij LHBTIQ+ aangeplakt zie, want blijkbaar wil elke groep toch een erkenning van een eigen naam. Ik sta al sinds mijn jonge jaren open voor alle mensen met elke voorkeur (behalve pedofielen, daar heb ik wel moeite mee) en ik probeer de nieuwe namen en termen (en de mensen er achter) ook te begrijpen. Ik ga altijd respectvol om met iedereen en als ik een foutje maak in bijvoorbeeld een aanspreekvorm dan verontschuldig ik mij en pas mij aan. Ik voel me wel een beetje verkeerd bejegend als men mij boomer noemt, maar ik probeer het niet te persoonlijk op te vatten of juist extra te bewijzen dat ik geen boomer ben. Het is trouwens grappig dat de generatie die niet in hokjes wil denken en mensen juist niet in hokjes wil plaatsen, zo ontzettend veel hokjes bedacht heeft.
924 keer bekeken