Maak favoriet
Inspiratie!
Ik heb gisteren een geweldige inspiratieve dag gehad qua schrijven. Veel concentratie, toen volgde inspiratie en daarna gelukzaligheid. Daar gaat het om!
Omdat ik hier op netsamen ook inspiratie opdoe, waarvoor dank, laat ik hier even een stukje achter van vier personages uit de bijbel, die zich even voorstellen in rijmende Lees verder
Ik heb gisteren een geweldige inspiratieve dag gehad qua schrijven. Veel concentratie, toen volgde inspiratie en daarna gelukzaligheid. Daar gaat het om!
Omdat ik hier op netsamen ook inspiratie opdoe, waarvoor dank, laat ik hier even een stukje achter van vier personages uit de bijbel, die zich even voorstellen in rijmende senryu :
Jezus:
karma was mijn kruis
niemand ontnam mij mijn huis
want ik was al thuis
Pontius pilatus:
ik heb mijn handen
in schuld laten belanden
en misverstanden
Maria:
Ik baarde een zoon
van een geest met gouden kroon
een heilig hormoon
Jozef
Ik heb haar bevlekt
Maria's tia's gewekt
dat heeft ons genekt
toch
395 keer bekeken
Maak favoriet
Overgave
voor een deel heb ik natuurlijk regie over mijn eigen leven
voor een deel heb ik het niet in de hand
voor een deel is leven happy, go with the flow en vergankelijk geluk
voor een deel is het lijden, onbestemd en oncontrolleerbaar
't is niet altijd eerlijk verdeeld
't blijft: vinden van steeds weer Lees verder
voor een deel heb ik natuurlijk regie over mijn eigen leven
voor een deel heb ik het niet in de hand
voor een deel is leven happy, go with the flow en vergankelijk geluk
voor een deel is het lijden, onbestemd en oncontrolleerbaar
't is niet altijd eerlijk verdeeld
't blijft: vinden van steeds weer nieuwe balans
sommige mensen leggen de nadruk nogal op afzien, ascese, lijden en lessen, andere blijven maar genieten, genieten, genieten. . .
maar ouder worden we allemaal en aftakelen doen we ook
de genotzoekers en de ascetische lijders, beide groepen zijn te vinden in de grote wereldtentoonstelling op de sociale media. Men etaleert zich in eigen etalages: ben ik niet mooi? Is mijn preek niet prachtig? Mijn kat is vandaag weggelopen. Ik laat jou zien hoe verlicht je kunt worden en dan kunt zijn die je bent. Het is weer tijd om naar buiten te gaan. Morgen ga ik met vakantie. . . en ik ben er ook een onderdeel van.
Ik ben onderdeel van alles maar hoef gelukkig niet meer gered te worden, want Jezus en vele andere 'iconen' zijn al aan mij voorbij gegaan.
Wat ik zelf belangrijk vind is dat ik contact heb met taal, die in mij zit en dat die taal zich blijft ontwikkelen en het contact ook. Dit in relatie met de ander als ander, met het andere, dat ik niet ben. Sommige noemen het misschien overgave of misschien is het gewoon iets om je bij neer te leggen.
256 keer bekeken
Maak favoriet
Verliefd
naar aanleiding van een vraag van Sappho op het forum en ook wel onder invloed van onze correspondent uit Athene heb ik het volgende verhaaltje geschreven. . .
Verliefd
Op de tafel zie ik haar dagboek open liggen, met een spotje op mijn naam. Ik voel een elektrische stroomstoot door mijn Lees verder
naar aanleiding van een vraag van Sappho op het forum en ook wel onder invloed van onze correspondent uit Athene heb ik het volgende verhaaltje geschreven. . .
Verliefd
Op de tafel zie ik haar dagboek open liggen, met een spotje op mijn naam. Ik voel een elektrische stroomstoot door mijn maag gaan. Er komt een klein boertje omhoog. Dit is een list van haar, dat kan niet anders. Ik ga niet verder lezen. Dat dagboek ligt daar niet toevallig zo, hahaha, daar trap ik niet meer in. Verrassend origineel hoor, haar spel, dat spotje. . . echt weer geweldig gevonden. Wat zombieachtige opwellingen via mijn halswervels zorgen voor wat ongemakkelijke lichtheid in mijn hoofd. Het krabt ergens aan onwerkelijke wolken, als ik de kamer verlaat.
Ik ga even koffie drinken, het laat me niet los. Ik ben zelfs zover heen, dat ik het kopje uit mijn hand laat vallen en het gerinkel de aandacht trekt van de vele andere koffiedrinkers. Mijn hoofd voelt rood van opwinding. “Sorry, ” zeg ik tegen de toegesnelde glimlachende serveerster. Ik betast mijn wang, de temperatuur schat ik heel ver boven het gemiddelde van een tropische dag. Zij houdt mij bezig, ik geef het toe! Ik ontkom er niet aan. Ik ga naar haar terug naar haar kamer, flapt het uit mijn mond. “Zei u wat”, vraagt de serveerster, die scherven op een blik veegt.
“Nee niets bijzonders, ” hoor ik mezelf zeggen.
“U krijgt een nieuw kopje koffie van de zaak”, zegt de serveerster.
“Nee, dank je wel, laat u maar, ik moet weer weg. ”
“Dan is dit kopje koffie gratis, meneer. ”
“Dank u wel, mijn excuses voor het ongemak. ”
Ik sta op en snel de zaak uit. Ik heb het gevoel dat iedereen naar mij kijkt. Mijn schoenen worden regelrecht naar de kamer van Marloes getrokken en zetten er behoorlijk de pas in. Het lampje verlicht nog steeds mijn naam. Mijn hart bonkt in mijn onderbuik, ik lees:
Als jij weer in liefde wil leven, Karel, moet jij de gevangenis van je kleine ikje verlaten. Dan zul je zien dat God zelf, meer zelfs nog dan die 250 miljard euro die Griekenland nodig heeft, als manna uit de lucht laat vallen. Dat zal de mooiste regenbui uit je leven worden, Karel. Laat hem over je komen! Dans, dans naakt! Voel de open atmosfeer! De wind zelf! Dan zal het ook niet lang meer duren of ik zal je weer verschijnen!. Pas dan kunnen wij weer samen echt buiten spelen, zoals wij dat ooit hebben gedaan. Ik verheug me erop. Ik wist dat je dit zou gaan lezen, want ik ken je inmiddels! Hopelijk gaat het je lukken Karel. Ik kijk naar je uit!
Ijsberend loop ik een tijd door de kamer en in een vlaag van verstandsverbijstering zwiep ik met mijn hand het dagboek van tafel. Dat is dat! Ik loop woest de kamer uit en donder met een klap de deur dicht. In de straat loop ik wat doelloos rond tot ik voor een kaartenwinkel blijf staan. Mijn aandacht wordt getrokken door de volgende spreukenkaarten: 'Een ezel stoot zich geen twee maal aan dezelfde steen', 'bezint eer gij opnieuw begint' 'Laat los, Laat los Laat los'. Dit is geen toeval. Ik kraak mijn hersens samen, maak er in gedachten een balletje van, laat het op mijn voet vallen en maak een flinke schopbeweging. “Is er iets, ” vraagt een vrouw naast hem. “Nee dank u wel, er is juist niets meer. ”
Ik wandel terug naar het koffiecafé en ga op dezelfde plaats zitten. De serveerster glimlacht. Ligt het aan mij of flirt ze met me?. Even later zie ik haar al met een kopje koffie komen: “Gratis voor u meneer, ik tracteer en dat ze even subtiel haar borsten naar voren laat komen, heel natuurlijk en als vanzelf, is me niet ontgaan. Ik drink mijn koffie rustig op, verzink in van alles en nog wat en zie plotseling op de klok dat het al bijna één uur is: ik moet naar mijn werk!
Als ik opstap komt de serveerster nog even gedag zeggen en krijg ik haar telefoonnummer. Ze zegt: “Als je vanavond even met iemand wil praten. Bel me. ”
Ik dans door de straat, ik zing, ik ben nog nooit zo uitgelaten geweest.
362 keer bekeken