Filter op nieuwe reacties / van wie / periode / zoekwoorden

 

Door Zeedistel, 6 november 2011, 21:42

Maak favoriet 

foto Zeedistel

Een bijzondere dag. . . . . . . . . .

Vandaag een heel bijzondere dag gehad met mijn collega / vriendin J.
Kunstlijn in de stad, gezellig druk met allemaal leuke en gekke plekken waar kunst te bezichtigen is.

Het begon in de hal van de centrale presentatie van alle deelnemende kunstenaars. J. liet me op haar telefoon een foto Lees verder

Vandaag een heel bijzondere dag gehad met mijn collega / vriendin J.
Kunstlijn in de stad, gezellig druk met allemaal leuke en gekke plekken waar kunst te bezichtigen is.

Het begon in de hal van de centrale presentatie van alle deelnemende kunstenaars. J. liet me op haar telefoon een foto zien van een ‘kunstwerk’ dat ze graag op haar slaapkamermuur zou willen laten schilderen (door mij). Datzelfde idee, een bloeiende bloesemtak met vogels had ik vanmorgen aan mijn kale schuttingmuur in de tuin toebedacht! Ik had de indeling iets anders in gedachten, maar toch!

Later, kwamen we ergens in één van de kledingzaken om textielkunstwerken te bekijken en daar stond een hele leuke ex-collega van me achter de toonbank. Een vrouw waarmee ik vrij kort samengewerkt had, maar op een bijzondere manier. Ik dacht nog wel eens aan haar en vroeg me af hoe het met haar zou zijn. Fijn om haar even te zien en spreken.

Toevallig heb ik ook op mijn huidige werkplek een leuke nieuwe collega, die ook deelnam aan deze Kunstlijn. Daar gingen we natuurlijk even langs, wat heel gezellig was. Het werd opeens heel rustig in de ruimte waar ze exposeerde, misschien omdat we met ons gelach de andere bezoekers weggejaagd hadden. Maar het goede daaraan was dat ze even de tijd had ons een rondleiding door haar aangrenzende huis te geven. Laat ik nou net die maanden dat we samenwerken heel benieuwd naar haar huis en (vooral tuin) geweest zijn!

Weer wat leuke en minder aansprekende kunst bekeken en op een grappige plek een kopje thee met broodje kroket besteld (mmmmm!). Opeens kwamen er van achter twee handen over mijn ogen. . . . . . Wie was dat? Hij hoefde het niet eens te vragen want ik wist het al; mijn broer natuurlijk die ik twee jaar geleden voor het laatst gezien heb.

Met de fiets nog naar wat andere plekken toe gereden om te zien wat daar allemaal gepresenteerd zou worden. Op de laatste kunstplek die we wilden bezoeken reed m’ n ex, waarmee ik tot 6 jaar geleden een relatie van 9 jaar (en dat met al die bindingsangsten enzo) had, ons tegemoet. Even gebabbeld en een eetafspraak gemaakt. Het is gewoon een feit, als we elkaar zien zijn we zo blij dat het er gewoon van af spat. Ik moet er niet aan denken ooit weer iets met hem te hebben maar die band blijft dus blijkbaar eeuwig bestaan.

En het laatste was ook heel bijzonder. J. had al aangegeven dat er iets heel bijzonders in één van die oude panden was daar en ze was benieuwd of ik het ook zou opmerken. We bekeken verschillende ruimten met diverse uitingsvormen van kunst, van graffiti, film, foto's tot lichtinstallaties, dronken een wijntje en liepen het laatste rommelig ogende atelier binnen.
Het klinkt misschien wat onaardig maar ik vond het werk vreselijk. Ik kon werkelijk niets moois in de kleuren, composities of vormen ontdekken maar toch was het prettig daar te zijn. J. knoopte een praatje met de kunstenaar aan en op een gegeven moment nam ik het gesprek over en vroeg zomaar ‘out of the blue’ of hij J. misschien een keer een les zou kunnen geven om haar over de beginnerangst heen te helpen en informeerde meteen maar wat hij daarvoor dan zou rekenen. Geen enkel probleem, hij kon haar wel een les geven; gegevens genoteerd en met dit papier in de hand het pand uitgelopen.

Buitengekomen proestte J. het uit. Ze vertelde dat het heel bijzonder was omdat ze deze man en zijn atelier bedoeld had toen ze het over iets "bijzonders" had. Ze vond zijn werk ook frappant lelijk maar werd elk jaar naar die ruimte toegetrokken omdat er daar gewoon iets bijzonders was, een speciale energie horende bij die man met zijn (ons)niet-aansprekende kunstwerken.

Zelf moest ik natuurlijk ook vreselijk lachen omdat ik bij het bezoek aan die kunstenaar helemaal niet meer aan haar woorden over dat "bijzondere" gedacht had omdat ik het werk niet mooi vond en normaal ook nooit zo assertief en vooral ongevraagd dingen voor iemand anders sta te regelen! Bizar!

Het was een dag vol gouden sterretjes van bijzondere momenten, waar ik dankbaar voor ben.

171 keer bekeken

Door Zeedistel, 29 september 2011, 11:00

Maak favoriet 

foto Zeedistel

Etiketjes

Wat ben je stil, wat ben je druk! Grijze muis!

Tjee, wat ben jij dun zeg, heb je soms een enge ziekte? Ahum, je bent eigenlijk wel dik aan het worden hoor! Je bent lelijk, je bent mooi. Je hebt geen smaak. Goh, wat is je huis kleurig; ik zou Lees verder

Wat ben je stil, wat ben je druk! Grijze muis!

Tjee, wat ben jij dun zeg, heb je soms een enge ziekte? Ahum, je bent eigenlijk wel dik aan het worden hoor! Je bent lelijk, je bent mooi. Je hebt geen smaak. Goh, wat is je huis kleurig; ik zou daar zelf erg onrustig van worden.

Engel, spin, kruidje roer me niet. Zeg, ben je soms lesbisch, we zien je nooit met een vriend?! Slet, wie zijn al die mannen?

Dat je daar niet tegen kunt; je bent gewoon overgevoelig! Je bent nu bijna 50, ben jij hier niet een beetje te oud voor? Je bent keihard, watje!

Het laatste label dat iemand afgelopen week op me plakte was dat van een ‘leeuw’.

Met een woeste brul draaide ik mijn kop en likte over het etiket dat ergens aan mijn manen was blijven hangen, rekte me eens lekker uit en ging tevreden in het zonnetje liggen soezen.

Ik ben het geen van allen of lekker allemaal!!

175 keer bekeken

Door Zeedistel, 18 september 2011, 16:23

Maak favoriet 

foto Zeedistel

Een mooi moment aan zee

Afgelopen week zat ik op een aangespoelde plastic mand aan zee van de zonsondergang te genieten.

Een passerende jongeman, die dit een enorm rustgevend beeld vond, vroeg of hij ook even op de mand mocht zitten om deze rust zelf te kunnen ervaren.
Hij wilde net als ik in Lees verder

Afgelopen week zat ik op een aangespoelde plastic mand aan zee van de zonsondergang te genieten.

Een passerende jongeman, die dit een enorm rustgevend beeld vond, vroeg of hij ook even op de mand mocht zitten om deze rust zelf te kunnen ervaren.
Hij wilde net als ik in kleermakershouding zitten en trok daarom (met veel moeite) zijn schoenen uit.

Helaas....hij kon zijn draai en de rust niet vinden, maar het leverde wel een rustgevend plaatje op :)

174 keer bekeken


Gelijkgestemde netsamen partners

Banner van Paraview
Door Zeedistel, 17 september 2011, 17:18

Maak favoriet 

foto Zeedistel

Vlierbloesem-experiment

Vorige zomer begon mijn interesse in “eetbare bloemen en kruiden” en als ik ergens enthousiast over ben deel ik het graag met anderen……….

Thuis geoefend en heerlijke limonade van vlierbloesem gemaakt. Nu durfde ik het wel aan dit eens met de kinderen op mijn werk te maken. Vlieren in overvloed Lees verder

Vorige zomer begon mijn interesse in “eetbare bloemen en kruiden” en als ik ergens enthousiast over ben deel ik het graag met anderen……….

Thuis geoefend en heerlijke limonade van vlierbloesem gemaakt. Nu durfde ik het wel aan dit eens met de kinderen op mijn werk te maken. Vlieren in overvloed in de omgeving dus de mand was snel gevuld met die prachtige geurende bloemenschermen.

Het leek wel een sprookje. Op het gras werden de bloesems door de kinderen op beestjes en bruikbaarheid gecheckt, gewassen en daarna met citroenen en suiker in een pot met water gezet.

Een paar dagen later was het zo ver en kon ik de kinderen een glaasje limonade serveren. Ik had het die dag ervoor nog even snel geproefd; het was heerlijk!

De kinderen vonden het spannend om te proeven maar trokken tot mijn verbazing allemaal vieze gezichten en hoefden niet meer dan één slok. De één na de ander gaf zijn glas terug. Toen er geen proefkandidaten meer over waren kwam ik op het idee om zelf eens wat van de drank te proberen en……Jakkes! Blijkbaar was het spul al gaan gisten en aan het veranderen in vlierbloesemwijn!

Sindsdien staan mijn collega’s iets wat terughoudend tegenover mijn natuurexperimenten op het werk.

174 keer bekeken