Maak favoriet
Oud en Nieuw
Niets nieuws onder de zon.
21 December 2012 wordt door mij vaak aangehaald als keerpunt in de "energie configuratie" van de planeet en dus voor de mensheid. Daarmee bedoel ik dat de galactische dag op die datum- officieel- is aangebroken. In een "galactisch etmaal" van 26.000 jaar wisselen galactische dag en nacht elkaar af. Er is een duidelijk verschil in de energie van de galactische dag en de galactische nacht.
Gedurende de galactische nacht slaapt de Aarde. In deze periode van 13.000 jaar winnen de krachten van het Duister gaandeweg aan invloed en verkrijgen uiteindelijk de overhand. Ze zijn dan krachtiger en dwingender dan de krachten van het Licht.
Bij het aanbreken van de galactische dag ontwaakt de Aarde en vindt de omgekeerde beweging plaats. Het Licht wint aan invloed en zal op zeker moment de macht krijgen over de krachten van het Duister.
Deze slaap- en waakcyclus van de Aarde gaat gepaard met diepe dalen, afgewisseld met hoge pieken in het menselijk bewustzijn. Ontelbare perioden van barbarisme en "gouden tijdperken" hebben elkaar op de planeet opgevolgd.
Van de beschavingen die in het Duister gedijen blijft historisch bar weinig over. Neem bv. de geruchten over rampen, waarin beschavingen- na een periode van grote bloei- ten onder zijn gegaan aan hebzucht en ijdelheid. Deze beschavingen ontstonden en floreerden in het Licht en gingen uiteindelijk in het Duister ten onder.
Deze in verval geraakte beschavingen worden vervolgens opgevolgd door beschavingen die ontstaan in het Duister, er tot bloei komen en in de periode van Licht, ten onder gaan. Over die "nachtelijke" beschavingen weten we weinig.
De geschiedenis van de menselijke beschaving kan worden opgedeeld in beschavingen van het Licht en die van het Duister.
Het ochtendgloren van deze galactische dag begon ruim 2000 jaar geleden met de leringen van Jezus. Toen al hebben de krachten van het Duister hardhandig ingegrepen. Sindsdien wordt een onafgebroken oorlog tegen de krachten van het Licht gevoerd. Een niets en niemand ontziende strijd.
Raar streven. Toch is hier keihard en met alle middelen aan gewerkt door de duistere krachten. De overtuiging dat het behoud van macht en privileges moet kunnen is springlevend. Men deinst er zelfs niet voor terug het leven van miljoenen mensen daarvoor in de waagschaal te stellen. Desnoods als daar de planeet voor moet worden vernietigd of de mensheid gedecimeerd. De middelen daarvoor zijn ontwikkeld.
Op 21 december 2012 waren de krachten van het Duister en het Licht met elkaar in evenwicht. En vanaf die datum wint het licht aan invloed. Dit is het gevolg van- het ontwaken van de Aarde.
Inmiddels hebben de krachten van het Licht een minimaal overwicht. Daar merken we weinig van, omdat de structuren van macht, kennis en communicatie nog in handen zijn van de krachten van het Duister.
Nu is het ochtend. Het Duister verdwijnt in rap tempo. De planeet komt steeds meer in het licht van de galactische dag te staan. Het Duister zal snel weten of de voorbereidingen van ruim 2000 jaar toereikend zijn om de krachten van het Licht te weerstaan in een nietsontziende strijd. De eindstrijd.
Dat het tegenhouden van het Licht tegen de natuur ingaat wordt genegeerd. Per slot van rekening is men er in geslaagd de mensheid de afgelopen 2000 jaar in de overlevingsmodus te houden. Angst, intimidatie, onzekerheid, materialisme en de zware, geïnstitutionaliseerde, psychologische indoctrinatie doen adequaat hun werk.
Mensheid noch planeet zullen vernietigd worden. Met dank aan de steun die de Aarde en de mensheid ondervinden in de Melkweg en het universum. En de natuur zal haar beloop hebben.
De mensheid mag zich daarom opmaken voor een nieuw gouden tijdperk. Een tijdperk waarin het gros der mensen zich een groter deel van hun potentieel zal herinneren.
Het is een kwestie van tijd. Het kan enige generaties duren.
1005 keer bekeken