Maak favoriet
En nu is het genoeg!. . Ik voel dat ik al te lang gedraald en geaarzeld heb. Ik wil schoonschip in mezelf maken. Ik moet af van oude gevoelens van gewond of verraden zijn, van kwaadheid, machteloosheid en wrok. Ik sta op.
Het rozegouden licht van de ondergaande Lees verder
En nu is het genoeg!. . Ik voel dat ik al te lang gedraald en geaarzeld heb. Ik wil schoonschip in mezelf maken. Ik moet af van oude gevoelens van gewond of verraden zijn, van kwaadheid, machteloosheid en wrok. Ik sta op.
Het rozegouden licht van de ondergaande zon verlicht een trap die naar een kleine kalkstenen tempel leidt met gouden en smaragdgroene ornamenten. Tussen 2 zuilen is een dubbele in het midden opengaande deur links en rechts van de deuren strekt een overdekte zuilengalerij zich rond de tempel uit.
Boven de linkerdeur staat in gouden letters Ik Benen boven de rechterdeur
Ik Was. Op de linkerdeur de omkranste kop van een leeuw en op de rechter een omkranste slangenkop. Voor de trap is een donkere begroeide kom. Is het een slangekuil of een leeuwekuil? Waarschijnlijk allebei
Ik sta aan de rand van de kuil en voel een dreiging. De zon staat vlak boven de horizon en schijnt recht op de groen en goud glanzende deuren.
Ik zie mijn schaduw lang en dun voor me uit, op het smalle pad door de kuil.
Vastbesloten maar gespannen begin ik te lopen. De schaduw van mijn hoofd raakt de onderste treden van de trap als plotseling een slang voor mijn voeten glibbert. Ik voel even angst, afschuw, woede en venijn. Dan laat ik die gevoelens uit me vloeien, zet mijn voet op de slang en pak hem achter zijn kop. Ik houd de kronkelende slang voor me af in het licht. Even is het alsof ik mijn eigen gezicht herken in de slangekop. Ik glimlach begrijpend en gooi de slang langs een steile helling in een snelstromende beek.
De zon is verder gezakt. De schaduw staat halverwege de deuren. Ik loop de kuil uit, maar hoor plots gegrom achter me. Een leeuw staart me aan met mijn eigen gezicht. Ik voel alsof mijn eigen gezicht een vertrokken leeuwekop dreigt te worden.
Ik wil mijn eigen gezicht terug, roep ik, en loop op de leeuw af (of komt íe naar mij toe??) en weet zijn muil te ontwijken. Ik probeer hem aan zijn manen opzij te sleuren.
Pas als ik in uiterste inspanning ook ontspanning kan voelen, geeft de leeuw ineens mee en kan ik ook hem de helling af werken.
Ik haast me de laatste treden op. De schaduw begint de woorden boven de deuren op te slokken. Met mijn beide handen pak ik de deurknoppen waar een leeuwekop en een slangekop op staan
Terwijl de laatste groene en gouden glanzen verdwijnen , duw ik beide zware deuren tegelijk open. Ze draaien soepel. Ik sta tegenover een spiegelende wand en zie mijn gewonde en bloedende silhouet, omringt door het stervende licht.
236 keer bekeken
Maak favoriet
Mijmering:
Leef je of ben je meer dood dan levend
De uiteindelijke vraag is of je leeft of dood bent.
Het is zinloos door te gaan met dingen waarin je je dood voelt.
Dat geldt zelfs voor verplichtingen tegenover anderen
Daarmee moet je zorgvuldig omspringen, maar verplichtingen van een robot zijn zinloos
Het is Lees verder
Mijmering:
Leef je of ben je meer dood dan levend
De uiteindelijke vraag is of je leeft of dood bent.
Het is zinloos door te gaan met dingen waarin je je dood voelt.
Dat geldt zelfs voor verplichtingen tegenover anderen
Daarmee moet je zorgvuldig omspringen, maar verplichtingen van een robot zijn zinloos
Het is beter je los te maken dan door te gaan in een tredmolen
Daarbij kan je altijd je verstand gebruiken en zo fatsoenlijk mogelijk zijn.
Toch is leven onze belangrijkste plicht (en ons belangrijkste recht)
De stem van het leven is nog belangrijker dan de stem van het geweten
Het is die innerlijke barometer waarmee we op alles wat we tegenkomen reageren met meer of minder te leven.
Minder leven wil zeggen: minder denken, minder voelen, minder willen, minder doen
vegeteren, robotiseren is doodgaan
Interesse is een teken van leven, onverschilligheid een teken van dood.
Genieten is een teken van leven, niet kunnen genieten is een teken van dood.
Spreken en luisteren zijn tekenen van leven, zwijgen en niets horen zijn tekenen van dood.
Hoop en , ja zelfs wanhoop zijn tekenen van leven, vlakheid is een teken van dood
Mogen we leren te zien wat tekenen van leven zijn en welke van dood.
238 keer bekeken