vrijdag, 1 maart 2011

Maak favoriet 

foto vrijdag

Praten, praten, praten en nog eens praten

Mijn kind wil veel delen. Wat ze ziet / voelt / hoort / ruikt / proeft: alles wil ze delen. Vanaf het moment dat ze haar ogen open doet tot het moment dat ik haar naar bed heb gebracht is het één waterval van delen. Het is te doen doordat ik momenteel niet werk en doordat ze af en toe een dagje naar mijn ex gaat. Maar soms zit ze zo op mijn zenuwen. . . . . . . Ik sta altijd vroeg op om haar voor te zijn waardoor mijn hoofd even wakker kan worden. Geluiden komen bij mij, bij het ontwaken als een drilboor binnen.Vanmorgen stond ze nog vroeger op en als normaal 'kwebbel, kwebbel, kwebbel. Ik ben uiteindelijk naar zolder gegaan om niet nog geagiteerder te raken. . Regelmatig heb ik het gevoel dat zolang ze in dezelfde ruimte bivakkeert, ik geen gedachte uit kan denken, geen alinea kan lezen. Normaal bij een klein kind maar deze dame is bijna 14.
Het is niet alleen slopend voor mij maar het speelt ook een grote rol in de keuze van dat mijn oudste bij mijn ex woont.
Het doet de relatie met mijn jongste ook geen goed want uit zelfbehoud zet ik mezelf af en toe op standje 'uit'.
Ik heb hier met haar over gesproken, ze ziet wat voor effect het heeft maar vooralsnog zonder resultaat.
-wellicht wil ik te snel want ze is i.i.g. een stuk gestructureerder geworden-
Tips en trucs zijn erg welkom. Ook ik wil leven en ik heb vaak het gevoel dat ik door 'kwebbel, kwebbel, kwebbel' in haar buurt niet kan leven. Hoe vind ik het evenwicht tussen ruimte aan haar geven en ruimte voor mezelf.
Vrijdag

1399 keer bekeken