Maak favoriet
Zo kan het ook
Ik zocht naar woorden
en toen ik ze had
was het gat
g-e-d-i-c-h-t
Ik schrijf en dicht. Ik vermaak en hou van mensen. Ik maak muziek en ben blij. En deel dat met de wereld.
En leef in verbijstering over een wereld waar men elkaar bij voorkeur de hersens in mept over niets. Zondebokken zoekt voor alles. En dat ook nog beschaving waagt te noemen. Dit valt mij op:
* meeste mensen maken zich druk over helemaal niets en reageren zich af op elkaar - men verwijt elkaar wat men zelf doet.
* meeste mensen zijn geen mens maar infantiele karikaturen.
* meeste mensen overleven en leven niet. Nog niet.
Wat ik zie is een kouwe, kille wereld, verstoken van warmte, gevoel en geluk, waar wij gebukt gaan onder Schuld, Boete, Straf en Zonde; SBS-Z, dus. Dat is pas zonde!
Kan het anders? Ik denk van wel; laten we iets leuks doen!
Maak jij daar tijd voor vrij? Elk samen-zijn hoort een feestje te zijn. Iets waar je naar uit kijkt. Toch?
Gewoon; simpel, oprecht, onbekomkommerd, puur, authentiek plezier maken. Genieten van wat je doet. Wat dan ook. Waar dan ook. Wanneer dan ook. Met wie dan ook. Omdat je je met ieder kunt verbinden en dat altijd iets oplevert. Was een lange weg, moet ik bekennen, maar ik liep 'm met geheven hoofd door mijn eigen vacuüm heen.
Gun jij dat jezelf?
D-i-a-l-o-o-g. Oprechte verbinding. Wezenlijk contact. Openheid, transparantie en tolerantie. Daarnaar streef ik. Daarnaar zoek ik. En dat bied ik.
Er helemaal zijn, dus. What You See Is What You Get; geen leugens, geen uitvluchten maar eenduidige en volledige duidelijkheid.
Kinderlijke en oprechte nieuwsgierigheid naar zelf en ander. Dat vind je bij mij en wanneer ik dat terug zie in de ogen van mijn gesprekspartners is het echt genieten.
Contact met anderen is warmte uitwisselen. Er gebeurt altijd wat. Met name kinderen zijn er gek op, vooral zoals ik met hen omga, hen deelgenoot maak en mijn belevenissen vertel. Dikke lol. Standaard. En dat gaat vanzelf.
Als ik bel naar een saai callcenter geef ik de mensen graag iets te lachen en vaak gaan er deuren voor mij open. Hoe leuk is dat?
Spontaan flapte ik allerlei welgemeende onzin in een fris en vrolijk gesprek met de servicemedewerkster van mijn provider. Ze kreeg de slappe lach van me zei ze en kon niets meer opzoeken, ze zei dat ze geen twee dingen tegelijk kon. Daarop hoorde ik mezelf zeggen: "Ik ook niet; ik kan ook geen twee dingen tegelijk. Stilzitten en nadenken. Gaat niet. Stilzitten lukt me al niet eens. " Niet over nagedacht. Flapte er zo uit.
Mensen grinniken als ik mijn foon tevoorschijn haal. Ik heb een old school niet-zo-smart-foon. Compleet met spijkers om in de muur te slaan.
Kortom: ik ben er. Dat zie je aan me. Geen ondiepe luchtigheid maar pure, oprechte, ongeforceerde verbinding. Dat werkt namelijk altijd. Omdat het echt is.
Mijn pitch voor bevrijdingsdag:
"We zijn allemaal kind van het systeem. Waar je van alles moet en niets mag. We zijn de weg kwijt geraakt. De weg naar onszelf. Naar ons hart.
Je kunt het kind wel uit de oorlog halen maar hoe haal je de oorlog uit het kind?
Het is als afspreken waar je elkaar weer vindt als je naar de Efteling gaat, tegen het verdwalen; ik ben hier. "
-
Nu jij. Wat zoek jij in een partner? Een stabiele rots of een zwakke meeloper? Een pretmaker of een zeurpiet? Iemand om het samen mee leuk te hebben? Een trots exemplaar dat zijn eigen gang gaat of een moederskindje? Just saying. Dan is dat duidelijk ;)
Mensen jagen vaak, zien de ander als prooi en de buit als trofee. Dat ken ik nu wel. Ik ga voor de 2. 0; voor oprecht samenzijn vanuit gelijkwaardigheid. Kan dat? Zijn we al zover?
-
Leuke spreuken van eigen hand:
"Van binnen zijn we allemaal even oud. " (zeg ik tegen kinderen en geeft aan dat leeftijd niets zegt)
"We zijn allemaal spiegels voor elkaar"
"We zijn hier om te leren"
"Waarheid doet geen pijn. Oude wonden wel"
"Dialoog is een beeldschoon ding. Daarbij respecteren en waarderen de gesprekspartners elkaar en doen dat vanuit verbinding. (. . . )"
roberto
570 keer bekeken