Maak favoriet
Even stilstaan bij deze dag. . . .
Deze dag voert mij terug aan 1 jaar geleden. Toen ik afscheid nam van mijn maatje en partner. Tot op het laatste moment heeft ze geknokt tegen de ziekte, die haar uiteindelijk fataal werd.
In 2008 had ik haar op Netsamen ontmoet. Onder de mooie naam Aquanny. Vanaf het begin af aan was er een klik. Zo mooi! Ze accepteerde mij helemaal zoals ik was. Ze keek naar "wie " ik was, ipv. te kijken "wat" ik was. . . .
We gingen overal naar toe. Ik liet haar kennismaken met de natuur. Liet haar de geuren van allerlei boomsoorten leren herkennen. En liet haar zijn hoe leuk het was om ijsje te kraken. En daar had zij de grootste lol in!. . .
Op haar beurt introduceerde zij mij in de "mensenwereld ". . . Ondanks het feit dat ik met een hardnekkige verlegenheid kampte, ging ik daar toch in mee. Ze liet me kennis maken met diverse spirituele festivals. Het was voor mij een beleving om te zien dat mensen aardig tegen elkaar konden zijn en dat ik niet bang hoefde te zijn om vernederd te worden, iets waar ik voorheen altijd tegenaan had gelopen. . .
Nu, 1 jaar na haar overlijden, besef ik nog steeds hoeveel zij voor mij heeft betekend. Sinds ze er niet meer is, is er een grote stilte ontstaan. Nog koesterend van de mooie herinneringen moet ik weer verder. . . .
En dat valt niet mee....Hier op Netsamen ben ik nog niemand tegengekomen die mij de moeite waard vond om nader te leren kennen. Als je open en eerlijk bent als man zonder macho masker, sta je als man al buitenspel. Jammer!
Ik ga zo maar eens naar een mooi plekje om mijn lief te herdenken. Een stil plekje in de Biesbosch. . . .
Namaste!
545 keer bekeken
