Leven vanuit de Eenheid en leven vanuit afgescheidenheid zijn twee elkaar uitsluitende manieren van in het leven staan.
Het ego, het afgescheiden ik, kan alleen bestaan als het de Eenheid ontkent. Alles wat het ego bedenkt wordt gerechtvaardigd door afgescheidenheid als vaststaand feit te accepteren en het heeft tegelijkertijd als doel om afgescheidenheid te rechtvaardigen. Alle ego-keuzes komen voort uit eigenbelang, vanuit overlevingsdrang.
