Maak favoriet
Voor iedereen die het even nodig heeft . . .
Soms dan voel ik me verloren
Onhandig, niet vertrouwd
Gewoon verloren
Omdat ik niet weet op basis
Van welk fundament
Ik verder zou kunnen bouwen
Omdat ik heel soms
Het geloof en vertrouwen
van ver moet halen of
Het zelfs niet vinden kan
Terwijl je weet dat
Juist het vertrouwen
Ervoor zorgt
Dat je nooit zult verliezen
1522 keer bekeken
Maak favoriet
Verveling, wat moet je er toch mee?
Dit gaat niet over mijn dochter van 7. Hoewel zij ook behoorlijk ervaren is in deze vorm van dagbesteding. Nee, het gaat over mezelf. Het voelt haast ook gênant om toe te moeten geven dat er dagen zijn dat ik me oprecht verveel. En dan niet een klein beetje, maar Lees verder
Dit gaat niet over mijn dochter van 7. Hoewel zij ook behoorlijk ervaren is in deze vorm van dagbesteding. Nee, het gaat over mezelf. Het voelt haast ook gênant om toe te moeten geven dat er dagen zijn dat ik me oprecht verveel. En dan niet een klein beetje, maar echt te pletter gewoon. Ik hang nog net niet ondersteboven op de bank met mijn voeten tegen de muur. Niet dat ik niets te doen heb. Integendeel. Mijn “to-do” lijstje is best heel lang. Uitgerold zou het minstens het einde van de straat halen. Genoeg te doen dus en ook allemaal (meestal dan) leuke dingen. Daar niet van. Maar juist op het moment dat je bevangen wordt door die verveling, ontbreekt het je aan elke vorm van tijd en zin om één van de activiteiten op dat fijne lijstje aan te pakken. Sterker nog; aan die dingen denken zorgt al voor een diepe en welgemeende zucht. Ik zou natuurlijk mijn kamer op kunnen ruimen. Maar zelfs dat is stom en heb ik in het verleden al te vaak als suggestie gehoord. Ik heb dat overigens één keer wel geprobeerd. De ravage was niet meer te overzien. Ik had alle kasten vakkundig ontruimd (gewoon alle stapels ineens oppakken en op je bed smijten). Het heeft drie dagen geduurd. Elke avond gooide ik het spul op de grond en elke ochtend weer op het bed. Uiteindelijk besloot ik dat dit zo ook niet langer kon en toen bedacht ik me dat ik nog een extra kamer had. Opgelost. Ja, best erg he? Het gaat zelfs zo ver, dat het een opgave is om voor mezelf een kopje thee te zetten. Of om wel die fles met drinken uit de koelkast te halen en er vervolgens twintig keer langs te lopen zonder die fles er weer in te zetten. Zó intens kun je je dus vervelen. Maar vergeet niet; het is wetenschappelijk bewezen dat een flinke dosis verveling juist heel goed voor je is. En ik denk dat dit wel klopt. Tijdens een eindeloze verveelpartij kom je op de meest briljante ideeën. Je schrijft ze niet op, want dat strookt niet met de bui waar je in verkeert op dat moment (oh ja. . ik verveelde me). Verveling geeft ook rust. Ik geef toe dat ik tijdens verveling nog wel eens een poging waag om de was op te vouwen. Dit bij voorkeur op het bed, zodat je er bij zeer ernstige gevallen van verveling gewoon naast kunt gaan liggen. Gewoon. . even uitrusten van al die verveling. Wanneer je dit precies goed doet, zak je weg in een wereld tussen het hier en het verderop. Een soort slaap-waak toestand en ik weet niet hoe dat met jou zit, maar ook hier ontstaan de beste ideeën. Maar in deze toestand gebeurt nog meer; ik verwerk hier namelijk het één en ander. Het lukt mij om naast die vervelende (haha. . ) was beelden te zien die zijn geweest, te her-beleven en een plek te geven. Nuttig dus, zie het als een soort was opvouwen, maar dan in je eigenste ik-systeem. Zo en dan pak ik uit verveling een boek. Dat doe ik anders ook niet zo vaak. Of ik zit gewoon voor me uit te staren, omdat ik het werkelijk niet meer weet. Ik zit dan echt tegen de rand van grote irritatie naar mezelf toe, maar ik ben me ook bewust van de stilte of juist alles wat er buiten gebeurd. Het kan niet beter bij me binnen komen dan op het moment dat ik van pure verveling op de bank hang. Vandaag was zo’n dag. Ik heb me rot verveeld. Heerlijk gelezen. De was opgevouwen. Er ook nog even naast gelegen. Tegen de rand van irritatie gezeten. De stilte waargenomen, de thee staat nog op het aanrecht (koud) en ik moet me in beweging zetten om te koken. Morgen weer een dag. Dan ga ik die ene extra kamer eens even aanpakken.
Verveel jij je wel eens? Vertel!
1481 keer bekeken