yin_yang, 31 januari 2017

Maak favoriet 

foto yin_yang

En dan....is de stress voorbij

En dan???

Zodra er iets is waar ik mij betrokken bij voel, verantwoordelijk voor mijn zoons welzijn, onrecht wat mij raakt e. d. dan ga ik er met alle energie in om zoon te helpen........prima, is weer gelukt :) en velen zijn het roerend met mij eens....er was dringend hulp nodig.

En nu is die hulp er weer vanuit een betere hulporganisatie en kan ik weer gewoon mens worden, mij zelf zijn, leuke dingen ondernemen, mij richten op wat ik ook nuttig en aangenaam vind:)
Alleen......voordat ik dit kan....kom ik in een soort niemandsland terecht....een land van vluchten in eten, spelletjes spelen, en alleen doen wat 'moet' . . . . . een soort op slot voor mijzelf behagen oid

Ergens komt het weer goed, gaat het weer stromen en geniet ik weer van de dingen die op mijn pad komen. :)

Alleen die tussentijd, die tijd van zorgoverdracht, die tijd van vertrouwen hebben en leggen tussen mij, de nieuwe mensen en zoonlief. De tijd dat de 'doodsnood' voorbij is en mij weer gewoon bezig houden met dingen die niet Moeten, genieten van mijn leven.
ik heb dit al meerdere malen gedaan,
en iedere keer lijkt het moeilijker....en makkelijker om die knop weer om te zetten.

Hoe kom ik nu weer zo makkelijk en snel mogelijk van die dofheid af???? Die tijd van wel leuke dingen weten om te doen, maar het niet doen????

Als je dit herkent....hoe werkt dit bij jou?
Ik vermoed dat het een stuk met HSP (hoogsensitiviteit) te maken heeft, alleen ik weet even de knop nog niet te vinden in mijzelf.

Kortom, hoe stap je makkelijk uit overleven in weer leven?

891 keer bekeken