Spirituele dating community Netsamen

Tantra vertrouwen

Op het prikbord staat een stukje over tantra. Mede hierdoor denk ik daar weer meer over na. ( terwijl tantra m. i. over voelen hoort te gaan:) )

Wat ik van tantra weet / denk te weten / voelen, is dat het een zeer diep gevoel van verbondenheid geeft.
Als je een ander langdurig in de ogen kijkt en / of aanraakt, en echt ziet vanuit je eigen openheid / heelheid, is dit een mooie ervaring:)

Doordat mijn eigen 'pijn' (nog even) de overhand lijkt te hebben, kan ik, vanuit mijzelf, op dit moment, een ander nooit zo open ontmoeten.
En ik mis dat!!

Mede door mijn eigen tantra en biodanza groepservaringen, ga ik niet naar een tantragroep.
Waar ik zelf erg tegen aan loop (ook / juist) op de momenten dat ik wel open ben / durf te zijn, dat sommige anderen mijn grenzen niet zien / horen en deze daarmee niet respecteren. En mij daarmee in een 'gevecht'(overbelasting i.p.v. ontspanning) brengen.

En één op één tantra......daar moet voor mij eerst een dieper / duidelijker contact tussen beiden voor zijn.

Ja, het is best spannend om anderen toe te laten in je eigen veiligheid. Zeker na een slechte ervaring.

Mijn hoofd weet, van slechte ervaringen leer je het meeste. Een slechte ervaring is de opmaat naar een betere / diepere ervaring.

Wat ik zelf vooral mis bij biodanza en tantratrainingen, is dat er vanuit gegaan wordt dat er een groot basisvertrouwen is in alle deelnemers en degene die de workshop / training e. d. geeft.

En ik vraag mij dus af, ben ik een van de weinigen die niet (meer!) zomaar een cursusleider volgt doordat diegene die cursus geeft en daarmee blijkbaar gekwalificeerd is om dat te doen.

En wat houdt gekwalificeerd tegenwoordig nog in???
Een theoretisch cursusje met 1 dag workshop. . .

Bij een cursus tai chi in de jaren 90, heb ik de eerste 15 lessen vooral opnieuw leren lopen. 15 lessen!!!!
Helaas ben ik destijds verhuisd en gestopt bij die leraar. (Eigenlijk de enige meester, die ik zelf als meester ervaren heb)
In tai chi e. d. is de basishouding (voor mij) essentieel.
Terwijl iedereen zomaar de bewegingen kan na doen, en dan ziet het er goed uit.
Maar het diepe innerlijke is er dan niet bij betrokken.

Zo ervaar ik zelf tantra(en vele andere zaken) ook. Er moet eerst door een 'iets' heen, om bij een diepere verbinding te komen, waardoor een heelheid ontstaat....in jezelf met de theorie / praktijk van die nieuwe interesse.

En volgens mij wordt er nu heel veel alleen theoretisch aangeboden, in één avondje of een weekend. Zonder dat er een diepere verbondenheid is of de kans krijgt te ontstaan.
Hierdoor is onze samenleving voor mij best wel los zand.

Hoe maak ik weer in mijzelf een heelheid met andere mensen om mij heen? Vooral zonder de ad hoc cursusjes waar dit heel even beleefd kan worden en iedereen dan weer oplost in zijn eigen nietsheid…. of volheid??