Spirituele dating community Netsamen

''ik ben het probleem, jij bent leuk''

Hey lieve mensen,
met mooie gedachtegangen en perspectieven!

In het afgelopen jaar heb ik meerdere keren (zo n 4x) gedate met leuke mannen. Rond de 5e date (soms eerder soms later), is het mij opgevallen dat er telkens precies hetzelfde ''excuus'' word gebruikt om niet verder te daten.

Het excuus:
Ik heb nu gewoon veel aan mijn hoofd, moet hier eerst zelf doorheen.
Jij bent echt een hele leuke meid, en het ligt absoluut niet aan jou, want ik vind je echt een hele leuke en lieve meid, Ik ben het probleem. Ik zou wel graag contact willen houden.

Daarbij kan ik zeggen dat er bij 1 van de 4 tenminste nog een keer een berichtje heeft gestuurd en waarmee ik gewoon vriendschappelijk heel soms nog contact heb.

Wat ik merk aan mijzelf, dat het twijfels creëert f ik dan echt wel leuk genoeg ben. . . . . . . Vooral omdat het elke keer precies hetzelfde excuus is. Ik probeer een hoop voor mijzelf te doen en mijn eigenwaarde / zelf liefde te vergroten, en die is al aanzienlijk gegroeid in de afgelopen jaren. Toch is zo een ''afwijzing'' daardoor pijnlijk en is het ook wel een afwijzing te noemen of is het juist beter voor mij dat t dan zo loopt?

Klein info over degenen in kwestie
Nr 1: In de tijd dat we gingen daten had hij zijn baan verloren en begon zich extreem te isoleren en voelde zich als een mislukking (depressie). Elk stukje steun / begrip hielpen niet.
Nr 2: Die had een eigen bedrijf, erg druk omdat t startend was en dus daar extreem veel tijd in moest steken. Daarbij afstand en een onverwerkt zeer in eerdere relaties dat naar boven kwam.
Nr 3: Die had net de diagnose gekregen voor ADD en daarvoor groepsgesprekken begonnen die erg confronterend waren en het dus te veel op zijn bord was
Nr 4: Daarbij was het net een maand uit met zijn vorige 4-jarige relatie toen ik hem leerde kennen. In die tijd bleek zijn vader ernstig ziek te zijn en onder behandeling te moeten.


Zelfs nu heb ik 2 dates met iemand gehad, die al zegt: ''Ik ben het probleem'' (omdat het lastig is voor hem om af te spreken qua tijd: 2 banen waarvan 1 eigen startend bedrijf is en dus veel tijd kost) . Ondanks dat geven we t gewoon tijd en zien we wel of t naar ergens toe gaat leiden en of ik dat wel wil verder op die manier.

Ik weet van mijzelf dat ik wel een bindingsangst heb, en daar ben ik me juist erg in aan het verdiepen om juist te zorgen dat ik wel weer verbinding aan ga met iemand. Echter nu komen bovenstaande situaties dus vaak op me af.
Alsof doordat ik zo met mijn eigen ontwikkeling bezig ben, anderen van zichzelf gaan in zien dat ze ''nog niet klaar voor een relatie'' zijn. (Of dat t niet het juiste moment is).

Als ik kijk naar de situaties waar al die mannen in zaten, geloof ik dat ze inderdaad bepaalde issues hebben waar ze dan eerst doorheen moeten.
Ook al zou ik persoonlijk dan juist heel graag die steun van iemand naast me willen hebben, wat dus weer een beetje zorgt voor het ongeloof.
Daarbij als je zegt dat je contact zou willen houden, verwacht ik dat daar ook moeite voor gedaan word en iemand dan nog eens contact op zou nemen. Dus ook dat dat niet gebeurd, geeft mij het gevoel dat ze niet eerlijk zijn en niet menen wat ze zeggen.

Trek ik onbewust deze soort energie aan, omdat dat ''veiliger'' is (bindingsangst)?
Zou er iets kunnen zijn in mij (misschien de HSP) dat hun afschrikt of opeens zichzelf weer meer zien / voelen en daardoor tot die conclusie komen?

Ik zou het fijn vinden om vooral invalshoeken en perspectieven te lezen, om te zien waar ik me mee kan idenificeren!

Alvast bedankt en een hele fijne avond!

PS Tips voor boeken zijn ook altijd welkom.
Deze ken ik al ;):
- ALs hij maar gelukkig is
- Mannen van Mars & vrouwen van Venus