Diederik, 13 september 2012

Maak favoriet 

foto Diederik

Gesprek gesloten door Diederik

Het verschil tussen jonger zijn en ouder worden

Het interessante aan ouder worden is dat je tijdsbeleving helemaal anders wordt. Als je jong bent heb je een zee van tijd voor je en het leven lijkt werkelijk eindeloos.
Je zit ook met talenten en ambities die je wilt verwerkelijken en je streeft naar roem, rijkdom en succes. Zelf was ik een goed tekenaar toen ik jong was en ik wou een beroemd en succesvol karikaturist en cartoonist worden. En jawel, ik heb veel tekeningen gemaakt en er een aantal kunnen laten publiceren in tijdschriften, maar de top daarin heb ik nooit bereikt en dat komt ook niet meer, want de drang en passie op dat vlak is helemaal weg.
Op jonge leeftijd loop je ook voortdurend te zoeken naar de ene ware en dat gaat met veel innerlijke onrust, heel veel eenzaamheid en nogal wat strijd en lijden gepaard. Je zoekt haar in de prachtige ogen van Clauda Cardinale, in de sensuele tieten van Brigitte Bardot en in de zwoele stem van Jane Birkin en telkens opnieuw lijk je naast de prijzenpot te belanden. Je vindt haar dus niet, hoewel je intussen alle mooie en beloftevolle boeken over ideale liefdesrelaties zowat hebt verslonden.
Als je de zestig nadert zie je steeds meer mensen om je heen bij bosjes van de wereldbol verdwijnen en je beseft dat je eigen weg korter wordt. Sommige dingen kunnen je nog bereiken maar heel veel dingen niet meer. Dat brengt een andere dagindeling en eigenlijk meer vermogen tot genieten met zich mee. Op jongere leeftijd lijkt dat genieten zich vooral in de toekomst, in de seksuele extase, op het toppunt van roem en succes te bevinden. Op oudere leeftijd tracht je het meer te zoeken en te vinden in de dag die voor je ligt.
Een belangrijk keerpunt is volgens mij je veertigste. Je kijkt dan zowel achterom als vooruit. Bij velen breekt tussen hun veertigste en hun vijftigste de seksuele koorts nog even door. Het is immers nu of nooit geworden en later zou wel eens te laat kunnen zijn.
Die koorts gaat waarschijnlijk nooit echt helemaal over, want ouder worden betekent niet noodzakelijk je hersens en hormonen helemaal onder controle krijgen. Toch heb je leren omgaan met een zekere rust, stilte en alleenzijn en je hebt die zelfs absoluut nodig. Je beseft ook dat je, van alle boeken die je ooit gelezen hebt, minstens de helft in de vuilnisbak kunt kieperen. Maar die andere helft koester je en draag je innerlijk met je mee. Je weet dat ze wel degelijk iets hebben bijgedragen aan je levenskwaliteit en dat je ze praktisch blijft benutten.
Wat vind ik zelf verder belangrijk bij het ietwat ouder worden? Dat is om fysisch, psychisch en materieel vrij en zelfstandig te kunnen blijven. Dat lukt me tot heden zeer goed en ik geef anderen en de klassieke geneeskunde geen of liefst zo weinig mogelijk macht over mijn leven.
Ik ben benieuwd hoe jij dat allemaal ziet en ervaart en desgewenst kun je dat hieronder meedelen.

5616 keer bekeken